Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toen wij voor het eerst 'Let's Push Things Forward' hoorden, verstonden wij de overzeese hype rond The Streets niet. Een Engelse lad die met een vet accent over een skabeat wauwelde: not exactly our cup of tea sir! Dat veranderde echter snel toen Original Pirate Material aan een volledige luisterbeurt onderworpen werd en een heerlijk hybride mix van garage, hiphop en 2-step bleek te zijn, die zichzelf dan nog wist te relativeren ook.
Twee jaar later is 'Fit but You Know It' het eerste wapenfeit dat ons van de nieuwe plaat A Grand Don't Come for Free ter ore komt. Onze meest positieve reactie geraakte spijtig genoeg niet verder dan een half opgetrokken wenkbrauw. Mike Skinner had in zijn heel jonge jaren wel gitaar gespeeld, maar was nooit verder geraakt dan het proberen naspelen van Rage Against The Machine-songs. Al snel hing hij zijn gitaar aan de wilgen om zich op garage en hiphop te storten. Om nu origineel uit de hoek te komen leende Skinner een Telecaster van een vriend en speelde zelf 'Fit but You Know It', dat klinkt als The Specials die zich na een avond doorzakken nog maar twee akkoorden herinneren en daar dan maar een song rond bouwen. De tekst haalt de song nog net uit het moeras van de middelmaat, maar niet veel. En dit is de overheersende gedachte na het herhaaldelijk beluisteren van A Grand Don't Come for Free: de songs halen muzikaal bijna nergens het niveau van Original Pirate Material, maar de teksten maken alles nog net te doen.
De eerste zes woorden van de plaat doen het ergste vermoeden. 'It's Supposed to Be So Easy' klinkt gewoon vals en komt alleen in de laatste halve minuut nog op zijn pootjes terecht. 'Could Well Be in' en 'Wouldn't Have It Any Other Way' zijn klef en vervelend. In 'Not Addicted' staat Skinners flow al meer op punt, maar de song ontbreekt de punch en de rauwe beats van Wiley of Dizzee Rascal. Alleen de ingehouden woede van 'What Is He Thinking' en de stream of consciousness van 'Blinded by the Light' slagen erin constant de aandacht vast te houden. Wat een teleurstelling.
"Geezers need exitement" Mike! Daarom schaffen zij zich Treddin' on Thin Ice van Wiley aan en niet deze A Grand Don't Come for Free. Sorry mate!
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-streets/a-grand-don-t-come-for-free/5903/
Meer The Streets op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-streets
Deel dit artikel: