• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Spores | Imagine the Future

Kwaliteitspop geïnjecteerd met de woestijnwarmte van Palm Springs.
CD, SideCho Records/Sonic Rendezvous

Tekst: Jurgen van den Brand

Publicatiedatum: 09 januari 2007

Je kunt je verleden voor je laten werken. Zangeres/bassist Molly McGuire van The Spores was de afgelopen jaren gelieerd aan de stonerscène rondom Queens of the Stone Age. Zo kon je haar vinden op Bubblegum van Mark Lanegan en Songs for the Deaf, speelde ze in de band van Nick Oliveri (Mondo Generator) en vormde ze een formatie met keyboardspeler Dave Catching, het grotendeels genegeerde Yellow # 5. Met die namen in je biografie genereer je vanzelf meer aandacht dan een willekeurig ander nieuw bandje.

Maar wie Imagine the Future beluistert, ontdekt dat datzelfde voordeel ook in een nadeel kan omslaan. Het debuut van The Spores heeft namelijk niets van doen met die donkere gitaargeoriënteerde rock van de Palm Springs-bende. De liefhebber die op de namen Queens of the Stone Age, Mondo Generator en Mark Lanegan afkomt, moet een brede smaak hebben om hier iets van zijn gading te vinden.

Molly McGuire maakt zich op Imagine the Future los van haar verleden en komt met een plaat die kan worden omschreven als ruimtelijke trippop. Als een soort statement begint opener 'Mandibles' nog wel met een warmtezoekend gitaarrifje à la Josh Homme, maar de track kantelt naar een licht industrieel gedreven popnummer waarin diezelfde riff als sample verpakt zit. De weidse indrukken komen van knoppendraaier Greg Biribauer, die voor McGuire functioneert als Geoff Barrow voor Beth Gibbons in Portishead, of Air voor Charlotte Gainsbourg. Hij is de Pro Tools-muzikant die kan vertalen wat er bij McGuire in haar hoofd leeft en hij voegt daar zijn eigen samples en effecten aan toe.

Eerlijk is eerlijk, niet ieder nummer op Imagine the Future is even geslaagd. Het album is overduidelijk een zoektocht die ook langs niet immer even geslaagde paden leidt. Maar op de plaatsen waar de ietwat hese stem van McGuire en Biribauers licht pulserende klanklandschappensamenkomen, zoals in '(Don’t) Kill Yourself' of 'Devil’s Ass', is sprake van kwaliteitspop geïnjecteerd met de woestijnwarmte van Palm Springs. Misschien moeten die Queens-fans daarom toch maar even luisteren.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-spores/imagine-the-future/14691/
Meer The Spores op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-spores