http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

The Shins | Port of Morrow

Oude glorie mist avontuur.
CD, Columbia/Sony

Tekst: Peter Boerman

Publicatiedatum: 25 maart 2012

Alsof een oude liefde na vijf jaar ineens weer voor de deur staat: Port of Morrow, de nieuwe van The Shins. Goh, is het echt al zo lang geleden? Wat heb je al die tijd gedaan, joh?

Aanvankelijk is het spannend. Het hart gaat iets sneller kloppen... Slaat de vonk nog steeds over? Oude liefdes, dat is een combinatie van verlangen naar het verleden en hoop op een mooie toekomst. Zou het nog steeds zo werken als toen? Of is er misschien zelfs wel meer dan ooit? Kunnen we verder waar we toen zijn opgehouden?

James Mercer, die de afgelopen jaren met Danger Mouse in de weer was in het uit de hand gelopen hobbyproject Broken Bells, doet met Port of Morrow in elk geval een dappere poging de glorie van weleer weer op te roepen. Hooguit is het gemiddelde tempo wat gedaald, maar wat wil je ook nu Mercer inmiddels vader van twee dochters is. Gebleven zijn gelukkig de flexibele en uiterst herkenbare stem, de golvende melodielijnen, de liedjes die soepel naar binnen glijden en toch memorabel zijn (zoals 'Simple Song') en de rijkgevulde geluidenkast, waar gretig uit geput wordt.

Op het tweede gehoor zitten er echter ook wel wat haken en ogen aan het vierde Shinsalbum. Meer dan aan voorgangers Wincing the Night Away en Chutes too Narrow in elk geval. De productie is vaak wel erg gladgestreken, de nummers zijn iets te veel in honing gedrenkt en het scherpe randje wordt regelmatig verruild voor het gladgestreken laken.

Oude liefdes, je herinnert je vaak vooral hoe mooi het was. En als je goed kijkt, zie je ook meestal nog wel waarom je ooit verliefd werd. Maar tegelijk weet je doorgaans ook: we leven in het nu. En glorie uit het verleden is niet genoeg om de relatie opnieuw tot grote bloei te laten komen. Helaas, liefde mag dan blind maken, ze maakt gelukkig niet doof.

Oude liefde: het is fijn als het een avontuur is, niet als het een herhalingsoefening is.