Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Alsof het paddoverbod zich (via Texas) ook uitstrekt tot New York, komen de voormalige kraut- en progrockers The Secret Machines met hun titelloze nieuwe album opvallend coherent aan de start. Kraakhelder en broodnuchter en voor de verandering eens niet alle kanten op wapperend in een mistige dampwolk vol caleidoscopische sonische vlekken.
De band is tussen de vorige en deze plaat dan ook zijn frontman kwijtgeraakt. Niet gevreesd echter: al vanaf het tweede nummer duiken de drie met dartel plezier de heavy riffs en uitsponnen jams tegemoet. Als vanouds waaien invloeden als Pink Floyd, Neu! en Led Zeppelin rond; zij het iets korter aangelijnd, zij het iets meer ondergedompeld in een shoegazerachtig sfeertje dan gewoonlijk.
Sludgy mét een duidelijk gevoel voor groot gebaar. Jawel: deze stonende jams zijn op maat gesneden voor arena's; dit is geen materiaal voor de kleine en zweterige undergroundclubs. The Secret Machines solliciteren al een paar platen lang naar de voorprogrammaplekken bij de groten dezer aarde of de plekken op de grotere festivalpodia.
Daarvoor is niet alleen groots geluid nodig; daarbij zou ook een memorabel nummer an sich een hoop kunnen schelen. Dát ontbreekt ook nu weer. Eigenlijk maal je daar niet eens écht om; The Secret Machines moet je als geheel ondergaan. Als je je onderdompelt in het kolkende bad van riffs en druggy haze, en een beetje fanatiek meedoet met het je tegoed doen aan verboden snoepgoed, herinner je je na afloop toch niets meer. Dan is een nummer dat er met kop en schouders bovenuit stijgt alleen maar irritante afleiding uit de trip; een doorbreking van de fijne roes.
Dat hebben The Secret Machines prima in hun oren geknoopt en op het nieuwe album weer in fraaie nu-progrock gevangen. Of het genoeg zal blijken om enige arena- of festivalpotten te breken hier? De voortekenen lijken niet erg gunstig, nu de psychedelische boleten tot verboden terrein behoren. Als doekje voor het bloeden moet men zich dan maar gelukkig prijzen met het sonische equivalent van een spacy trip. Ook leuk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-secret-machines/secret-machines/18018/
Meer The Secret Machines op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-secret-machines
Deel dit artikel: