• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Secret Machines zijn al groot

Mocht je niets te doen hebben: speel het ‘herken-de-drummer-spel’. Tien tegen een dat je het goed hebt. Ook zonder instrument haal je ze er zo uit. Onopvallender dan de zanger en degelijker dan de basgitarist: de grijste muis onder de muizen. Totdat…je The Secret Machines hoort.

Tekst: Rob van Leeuwen

Beeld: Inge Schoutsen

Publicatiedatum: 02 april 2005

Drummer Josh Garza heeft geen figurantenrol in The Secret Machines. Hij heeft net als de twee andere bandleden een prominente plek vooraan op het podium en een groot deel van de nummers wordt bepaald door zijn machtige drumsound. “Het is een van de belangrijke elementen van de band, ik ben dan ook een erg luidruchtige drummer,” aldus Garza. Dat blijkt wel tijdens de oorverdovende soundcheck van een uur later. Als een indiaan op oorlogspad gaat Garza tekeer achter zijn drumstel.

Breakdance
Eerder op de dag, in de kleedkamer van Paradiso, is hij gelukkig minder agressief. Garza, Texaan met Mexicaanse ouders, vergelijkt zijn drumstijl met dansen. “Niet breakdance hoor,” zegt hij er meteen bij. “Mijn stijl is erg simpel en zakelijk, maar juist door die eenvoud klinkt het zo groots. Als mensen de beat eenmaal te pakken hebben, mogen ze de aandacht verleggen naar het nummer en de andere muzikanten.” Garza maakt wat wilde bewegingen met zijn armen alsof hij een drumsolo speelt, waarna hij verder gaat: “Sommige drummers verdoen tijd door alleen voor zichzelf te spelen, terwijl er toch niemand is die dat hoort. Wij geven elkaar de ruimte om af en toe op te vallen, waardoor steeds iemand anders in het middelpunt staat.”

Garza, een beer van een vent, weet wat hij wil en draait er niet omheen. “We proberen het beeld dat van rockbands bestaat te veranderen. Voor één seconde maar, want alles is al gedaan. Het lijkt wel alsof je tegenwoordig alleen een goede popband of een harde rockband kunt zijn, maar wij proberen beide.” Daar moet niet teveel achter worden gezocht, aldus Garza: “Er was geen band die voldeed aan onze voorwaarden. Toen zijn we het zelf maar gaan doen. We houden zoveel van muziek dat we niet wilden wachten tot er een goede band voorbij komt.”

Duits drumstel
Toen was er dus Now Here is Nowhere. Het debuut van de band, waarop het drietal afwisselend groots en ingetogen klinkt, heeft soms verdacht veel weg van Classic Rock. Dat hoort Garza vaker en volgens hem is er een simpele verklaring: het is de muziek waar ze veel naar luisteren. Als ik vraag naar zijn drumhelden, noemt hij de overbekende namen één voor één op: “Larry Mullen Jr., John Bonham en de drummers van The Beatles, The Who en The Stones. Dat zijn drummers met persoonlijkheid, ze maakten de drums onderdeel van wie ze zijn en dat hoor je terug in de muziek. Om zelf een goede drummer te worden, moest ik er achter komen wie ik ben en wat ik met mijn drumstel wilde zeggen. Mijn drumstel spreekt namelijk voor mij.”

De taal waarin zijn drumstel spreekt is Duits: naast Classic Rock hebben krautrockbands als Can en Neu! een enorme invloed gehad op Garza. Toch vindt de drijvende kracht achter The Secret Machines niet dat zijn spel doorslaggevend is voor de muziek, aangezien het tempo ook wel eens daalt: “Onze muziek blijft voortbewegen, zoals een korte film. Het betekent alleen iets als je ervoor open staat, de luisteraar mag zelf beslissen wat hij ermee doet. Soms is onze muziek gewoon rock-’n-roll, soms klinkt het feestelijk en dan weer sfeervol. Je raakt erin verdwaald.”

Hamburgers en bergen drugs
Behalve Garza bestaat The Secret Machines uit de broertjes Benjamin en Brandon Curtis. Het drietal begon in 2000, nadat ze in verschillende bands met en zonder elkaar hadden gespeeld. Vanuit Dallas verhuisden ze naar New York om hun geluk te beproeven. Volgens de overlevering werden ze daar al snel de beste live-act van de stad genoemd. Volgens Garza ligt het een stuk ingewikkelder.De krappe kleedkamer rondkijkend zegt hij: “In New York leefden we twee jaar in een kamer zo groot als deze ruimte. Daarin stonden drie bedden, onze instrumenten en we hadden een badkamer, maar geen kachel. Het enige dat we deden was werken: zo heb ik een tijdje hamburgers omgedraaid. Er gebeurde verder helemaal niets.”

“Niemand praat hier ooit over, omdat dit deel uit onze geschiedenis niet glamorous is. Op een dag besloten we al onze bezittingen te verkopen, te stoppen met onze baantjes en een busje te kopen om op tournee te gaan door Californië. Ons enige bezit was het busje met instrumenten, dus we namen een enorm risico. We regelden een grote berg drugs en reden in één keer naar Dallas, dat is ongeveer 24 uur. We kochten nog meer drugs en reden in 27 uur door naar Los Angeles.” Daar aangekomen sliepen ze bij enkele vrienden op de eetkamervloer, maar de tournee door California is nooit doorgegaan. “We speelden drie weken achter elkaar in Los Angeles. Aan het einde van die periode pakten we ze allemaal in. Warner Brothers was er, iedereen was er.”

Arrogant of bescheiden
Terugkijkend denkt hij wel eens waar hij “in hemelsnaam mee bezig was”, maar spijt heeft hij niet: “Toen vond ik het heel normaal en helemaal niet erg dat ik blut en dakloos was. Ik had een vriend met een bank waar ik kon slapen. Het was niet moeilijk voor me, het was rock-‘n-roll. Wat kun je anders met je leven doen dan je dromen najagen. Ik doe iets wat veel mensen willen doen. Daarmee bedoel ik niet het spelen in een rockband, maar iets doen wat je leuk vindt.”

En als je dan toch bezig bent kun je het maar beter goed doen. Garza neemt niet met minder genoegen. Zelfverzekerd: “Alles moet elke keer beter bij ons. Uiteindelijk zullen we in gigantische zalen spelen. Mensen zullen zich afvragen waar we opeens vandaan komen, terwijl we op dat moment al jaren bestaan.” Zijn handen gaan steeds een stukje hoger de lucht in, om de groei van de band weer te geven: “We willen zeer groot worden en dat zal ook gebeuren.”

Is dat niet een tikkeltje arrogant? Garza glimlacht: “Mijn definitie van zeer groot is dat ik de huur kan betalen, dat ik niet omval van de honger en dat ik mijn muziek kan spelen. We zijn dus al zeer groot.” Doel bereikt en nu met pensioen dan maar? “Nee, absoluut niet. Ik wil over tien jaar wakker worden en nog steeds hetzelfde kunnen doen. Net als The Rolling Stones, zij hoeven niet op tournee te gaan, maar doen het toch. Gewoon, omdat ze het leuk vinden.”

http://www.kindamuzik.net/interview/the-secret-machines/the-secret-machines-zijn-al-groot/9021/
Meer The Secret Machines op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-secret-machines