http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

The Sadies | Stories Often Told

Nog steeds zoekende naar een eigen stijl.
CD, Yep Roc/Sonic Rendezvous

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 15 mei 2003

The Sadies opereren vanuit Toronto in Canada. Ze zijn ongetwijfeld één van de allerbeste en strakste begeleidingsbands van de laatste tijd. Het hoogtepunt was toch wel hun glorieuze samenwerking met de miskende soullegende Andre Williams en natuurlijk de recente bijdrage aan een project met Jon Langford van alt. countryrockers The Mekons.

Maar The Sadies, die altijd strak in het pak ten tonele verschijnen, zijn als hechte jongensband natuurlijk niet alleen bezig met het begeleiden van andere muzikanten. Tot nu toe is het gelukt om ieder jaar een eigen studioalbum af te leveren met een heerlijk rommelige potpourri van rauwe garagerock, zomerse surfmuziek en traditionele countrysongs, zoals The Sadies dat ook nu weer flikken met het vierde studioalbum Stories Often Told.

Toch klinkt Stories Often Told net even iets anders dan Precious Moments, Pure Diamond Gold en Tremendous Efforts. Het verschil zit ‘m in vooral in de psychedelische sound, waarmee de surfers laten horen dat ze hun horizon willen verbreden. The Jayhawks deden hetzelfde met Sound of Lies en Calexico heeft eigenlijk nooit iets anders gedaan, maar nu betreden The Sadies dus ook de stoffige woestijnwereld van de spaghettiwestern. Die andere en meer pretentieuze richting staat overigens niet in de weg dat The Sadies zich tussendoor nog steeds wagen aan een instrumentale en rechtdoorzee surfsong in de stijl van Dick Dale, om maar iemand noemen.

Stories Often Told is een goed album en misschien wel het meest volmaakte album van The Sadies tot nu toe, maar desondanks klinkt het geheel soms chaotisch en nonchalant, zoals The Sadies van toen. De vele invloeden, waaronder die van The Byrds en meer cokesnuivende countryrockers van weleer, laten vooral horen dat The Sadies nog steeds zoekende zijn naar een meer eigen stijl. Het is een beetje jammer dat ze die nog niet gevonden hebben.