• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Rifles | No Love Lost

Een prima verzameling pakkende popliedjes.
CD, Red Ink/Red Ink

Tekst: Rob van Leeuwen

Publicatiedatum: 22 juli 2006

Van een schaarste onder Britse gitaarbandjes, of Brits klinkende gitaarbandjes, kan in het huidige muziekklimaat niet gesproken worden. Dit jaar al gespot met een debuutalbum: Arctic Monkeys, Mystery Jets, Orson, Dirty Pretty Things, Boy Kill Boy en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het onderscheid tussen deze bands zit vaak in een klein accentverschil. Op No Love Lost, het debuutalbum van The Rifles, zorgt producer Ian Broudie voor één van die accentverschillen.

De voormalig frontman van The Lightning Seeds produceerde de afgelopen jaren goede albums van The Coral en The Zutons en heeft met No Love Lost wederom een prima werkje afgeleverd. Het is een album dat perfect past in de beste Britse rocktraditie. De muzikale lijn gaat van The Who en The Kinks naar The Jam en The Clash en van dat punt naar recente succesacts als The Libertines en Arctic Monkeys. Zo is de dwingende rocker ‘Repeated Offender’ de ‘A Town Called Malice’ voor een nieuwe generatie muziekliefhebbers en mist ‘Local Boy’ enkel de zanglijnen van de voormalige Libertines.

Op een nummer als ‘She’s the Only One’ klinkt echter eerder de invloed van The Zutons door, dan die van hippe hedendaagse punkrock. Zou dat de hand van Broudie zijn? Ook het eerder genoemde nummer ‘Repeated Offender’ is meer dan een ééndimensionale rocker: de kort aangeslagen gitaren op de achtergrond lijken zo van The Corals’ debuutalbum weggelopen.

Dat soort kleine details maken van No Love Lost meer dan wéér een verzameling opwindende gitaarliedjes. Dat, en de goede songs van The Rifles. Een prima verzameling pakkende popliedjes schrijven kan je namelijk wel aan ze overlaten.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-rifles/no-love-lost/13467/
Meer The Rifles op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-rifles