Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er is de afgelopen jaren een hoop gediscussieerd over de toekomst van The Prodigy. Het vierde album Always Outnumbered, Never Outgunned liet zo lang op zich wachten dat de groep feitelijk al doodverklaard was. En toen het eenmaal uitkwam was het ook nog eens een kleine smet op het vlekkeloze blazoen van Liam Howlett. Al was het maar omdat blikvangers Keith en Maxim op het album ontbraken. Mocht u even vergeten zijn wat de impact van de groep is geweest, dan zal carrièreoverzicht Their Law (The Singles 1990-2005) u daar fijntjes aan herinneren.
Want dat The Prodigy één van de grootste en meest invloedrijke danceacts van de laatste vijftien jaar geweest is, daar hoeft niemand aan te twijfelen. Debuutalbum Experience (1992) sloeg direct in als een bom. Dankzij singles als ‘Charly’ en ‘Out of Space’ ontstijgt de groep in no time de rave-scene, zonder daarbij concessies te doen aan het rauwe geluid en de punkuitstraling. Het album levert vier tracks aan deze compilatie. Tegen de tijd dat Music for the Jilted Generation (1995) uitkomt is The Prodigy uitgegroeid tot een festivalact van formaat. Het geluid van de groep is zwaarder geworden, en meer op rock georiënteerd. Het album levert vijf geweldige singles op, waaronder ‘Voodoo People’ en ‘No Good (Start the Dance)’.
Maar hét hoogtepunt van de carrière blijft – ook voor de groep zelf – ‘Firestarter’. Het is niet alleen de grootste hit en publieksfavoriet, het is eveneens de introductie van de nieuwe Keith Flint. Duivelse trekjes zijn hem nooit vreemd geweest, maar na ‘Firestarter’ zijn hij en zijn hoorntjes definitief het boegbeeld van de groep. Album The Fat of the Land (1997) haalt ondanks (of beter: dankzij) controversiële singles als ‘Smack My Bitch Up’ en ‘Breathe’ zelfs de eerste plaats in de Billboard-lijst. Het is geen verrassing dat deze drie singles een prominente plek hebben gekregen op deze cd. Na het overweldigende succes van The Fat of the Land komt Liam Howlett in een creatieve crisis terecht, zeker als single ‘Baby’s Got a Temper’ flopt. Die single is zelfs niet op deze collectie terechtgekomen. Zeven jaar na The Fat of the Land keert The Prodigy terug met het ondermaatse Always Outnumbered, Never Outgunned, waarop The Prodigy niet veel meer is dan een parodie op zichzelf. Howlett denkt daar kennelijk anders over, getuige de drie bijdragen op deze cd, waarvan alleen ‘Spitfire’ echt de moeite waard is.
De kans is natuurlijk groot dat u als liefhebber van The Prodigy de vijftien tracks op Their Law allang in bezit hebt. Nieuwe nummers zijn er niet, en dat is misschien maar beter ook. Het tweede schijfje biedt misschien meer interessants met een aantal remixen en b-kantjes, alsmede een vijftal livetracks. De eerste daarvan (‘Spitfire’) werd opgenomen op Pinkpop 2005, de andere vier in de Brixton Academy in 1997. Het is meer dan een extraatje. Zo is de Pendullum-remix van ‘Voodoo People’ bijvoorbeeld niet te versmaden, en geven de liveopnamen een goed beeld van de grenzeloze energie en de brute kracht die The Prodigy op het podium kenmerken. Afgemaakt met een mooie hoes met fraaie foto’s biedt Their Law simpelweg wat het bieden moet: een indrukwekkend carrièreoverzicht. Mócht Their Law het laatste muzikale wapenfeit van The Prodigy zijn, dan is dit in elk geval een goede afsluiting.
The Prodigy speelt vrijdag 4 november samen met o.a. Audio Bullys in een uitverkochte Heineken Music Hall tijdens het Electronic Beats-festival.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-prodigy/their-law-the-singles-1990-2005/11066/
Meer The Prodigy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-prodigy
Deel dit artikel: