• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Prodigy / DJ John van Luyn

The Prodigy laat een bom afgaan in Amsterdam.
10 april 2015, Heineken Music Hall

Tekst: Jaks Schuit

Beeld: Andre Schröder

Publicatiedatum: 13 april 2015

Op een donker podium staat een man achter een draaitafel. De mensen in de zaal hebben geen aandacht voor de muziek. Plotseling gaat het licht aan. DJ John van Luyn loopt zwaaiend het podium af. Het voorprogramma heeft de zaal niet of nauwelijks opgewarmd.

Bijna dertig minuten later gaan de grote lichten uit. Zwaailichten geven sfeer in de zaal. Een gitarist en een drummer staan op het podium, Liam Howlett neemt plaats achter zijn toetsen. Opener 'Breathe' krijgt een lang intro. Dan zijn er plotseling Keith Flint en Maxim. Vanaf de eerste tonen wordt er massaal geklapt. Op commando van Howlett wordt er voorbij het intro geschakeld en knalt de muziek van The Prodigy [foto's] tegen het plafond, stuitert terug en vult de gehele zaal. "Release the pressure", zingen Flint en Maxim. 'Breathe' is een van de hits van The Fat of the Land (1997) en de ideale opener voor een concert in april 2015. Volksmenner Maxim wikkelt daarna geen doekjes om de gesprekken met het publiek. Hij vraagt waar zijn "fucking party people" zijn, zoekt zijn "fucking warriors in the middle". 'Nasty' volgt, een van de nummers van het zojuist verschenen album The Day Is My Enemy. De sfeer is euforisch, de temperatuur in de zaal holt omhoog.

Sinds 1992 heeft The Prodigy zes albums uitgebracht. De muziek is door de jaren niet veranderd. Howlett schrijft tijdloze nummers, die moeiteloos na en door elkaar een setlist vullen. The Prodigy speelt nieuwe nummers als 'Wild Frontier', 'Wall of Death' en 'Rok-Weiler' en laten deze naadloos aansluiten bij hits als 'Firestarter' en 'Smack My Bitch Up'.

De kracht van de muziek van The Prodigy ligt vooral in de herkenbare intro's. Elk nummer heeft een intro dat verwachtingen wekt en aan een onbekende verslaving appelleert. Keer op keer reageert het publiek enthousiast, is er opwinding aan het begin van een nummer. Daarop volgt de ontlading in dans, geklap en het meeschreeuwen van de tekst. Howlett componeert al sinds Experience (1992) op dezelfde fantastische voor de fans verslavende manier.

'Smack My Bitch Up' sluit het concert af. Al snel is de groep terug op het podium. Maxim kondigt aan en belooft de aanwezigen "a fucking bomb". Er rolt een bastoon door de zaal die bij de aanwezigen bij de neus naar binnen trilt en dan langzaam daalt om ergens in het middenrif te landen. Zo lang duurt het intro van 'Their Law' en pas dan geeft concertmeester Howlett het teken dat de zaal in extase mag geraken. Tot in de achterste stoel op het balkon wordt bewogen, de laatste twee handen gaan op elkaar. De muziek van The Prodigy raast door de zaal. Maxim belooft "a fucking bomb" en dat is wat het publiek krijgt!

http://www.kindamuzik.net/live/the-prodigy/the-prodigy-dj-john-van-luyn/25873/
Meer The Prodigy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-prodigy