Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Verscheidene bands zijn doorgegaan voor de toekomst van de rock-'n-roll, maar die van de hedendaagse folk of folkrock is in handen van een schuchter stelletje uit Rhode Island. Ze heten The Low Anthem en de magie van doorbraakalbum Oh My God, Charlie Darwin (2009) is nog lang niet uitgewerkt, terwijl opvolger Smart Flesh hier voor ons ligt. Langzaam gaat soms zo snel.
De kracht van het werk van The Low Anthem is dat het zich onbeschaamd richt op de eeuwigheid. Veel van de songs staan in de traditie van wat Greil Marcus het "oude, vreemde Amerika" noemt. Door geesten opgejaagde, spirituele muziek over de zelfkant van het leven met een metaforische zeggingskracht waar we anno nu koud van worden. The Low Anthem weet precies wat hier bedoeld wordt en mikt tegelijkertijd op het hart van het hedendaagse leven.
Opnieuw is Smart Flesh een radicale artistieke keuze ten opzichte van eerder werk. Deze plaat is melancholischer nog dan Charlie Darwin en de groep is met behoud van de experimentele invulling dieper in het genre gedoken en kiest daarmee weer niet voor de gemakkelijke weg. Alle liedjes op deze nieuwe plaat moeten er zijn zoals ze zijn. De betekenis ervan is ongewis - dat weet de groep zelf ook - maar geeft iedereen weer een jaar of twee om op te kauwen.
Het is niet zo dat je een doctorsgraad in de serieuze muziek moet hebben om hiervan te kunnen genieten. The Low Anthem bijt ook van zich af in plotselinge furieuze songs als 'Boeing 737' over 9-11 en in het felle en grappige 'Hey, All You Hippies'. Bovendien zijn de met banjo, pedal steel en vreemde blaasinstrumentjes gespeelde songs weliswaar rootsy maar tegelijkertijd abstract en van alle tijden. De priemende en ook ontroerende stem van Ben Knox Miller is daarbij een dragende factor.
Smart Flesh is een plaat die haar schouders ophaalt over wat er nog meer aan de gang is in dit genre, voor zover de band überhaupt onder een genre als folk of folkrock gevangen kan worden. Dat hier niets hips aan is, is wellicht extreem hip. Een totaal meesterwerk is Smart Flesh nog niet, maar dat zal de band met de volgende plaat of die daarna zeker gaan brengen. Kandidaat voor het beste wat muziekliefhebbers in 2011 overkomt, is Smart Flesh zeker wel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-low-anthem/smart-flesh/21409/
Meer The Low Anthem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-low-anthem
Deel dit artikel: