• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Horrors | Strange House

Meer onderscheidend dan de meerderheid van hun Britse collega's.
CD, Loog/Universal

Tekst: Rob van Leeuwen

Publicatiedatum: 13 maart 2007

Niet direct om van in je broek te pissen, dit debuutalbum van The Horrors. Neem alleen al het uiterlijk van de band. Toegegeven, imago is alles, maar die zwartomrande ogen en de flink getoupeerde kapsels werken eigenlijk alleen maar op de lachspieren.

Het kan niet anders of het Britse gezelschap staat op een normale doordeweekse dag langer voor de spiegel, dan op een podium. En de ondertitel van dit album ("Psychotic sounds for freaks and weirdos") hebben ze waarschijnlijk bedacht terwijl ze naar hun spiegelbeeld keken.

Goed, is iedereen inmiddels uitgelachen? En de andere helft van de doelgroep klaar met het aanbrengen van donkere make-up? Dan is het nu tijd voor de muziek. Te beginnen met de albumopener, een cover van ‘Jack the Ripper’ (origineel van Screaming Lord Sutch). Die begint traag en slepend, maar halverwege slaat de stemming om en transformeert zanger Faris Badwin van een bejaarde Nick Cave in een bezeten maniak uit de NME-hel. Nou ja, bijna in ieder geval.

Daarmee wordt direct aangegeven dat dit toch allesbehalve pismennekes zijn. Een deel van de luisteraar ziet de eigen, zwart geplamuurde oogranden veranderen in een lijkbleek kleurtje, de beoefenende luisteraar hoort ondertussen een fijne en vaak zelfs toegankelijke mix van gothrock, surf, rockabilly en duistere punk. Een overstuurd orgeltje maakt het resultaat luchtig en speels genoeg voor een breder publiek, al heeft een redelijk bizarre videoclip van Chris Cunningham datzelfde publiek al deels bereikt.

The Horrors hebben de vermaarde regisseur echter niet nodig om venijnig uit de hoek te komen. Strange House galmt en raast, kraakt in zijn voegen en flirt met bands als The Cramps en, meer recentelijk, The Eighties Matchbox B-Line Disaster.

Zo zijn The Horrors meer onderscheidend bezig dan de meerderheid van hun Britse soortgenoten. Het eindresultaat is niet om van in je broek te pissen, maar dat hoeft ook niet: de luiers zijn The Horrors toch al bijna ontgroeid.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-horrors/strange-house/15043/
Meer The Horrors op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-horrors