• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Hidden Cameras | Mississauga Goddam

Wie danst er mee op een liedje over een klysma?
CD, Rough Trade/Konkurrent

Tekst: Wilko van Iperen

Publicatiedatum: 23 augustus 2004

Een uitbundig stel homojongens en een meisje uit Canada maakten vorig jaar op bescheiden schaal furore. Flauw om meteen over seksualiteit te beginnen? Nou nee hoor. The Hidden Cameras combineerden op hun debuutalbum The Smell of Our Own schitterende folkpop met niet mis te verstane homoseksuele teksten (denk Belle & Sebastian met schaafwonden). Pleidooien voor vrije seks, verhalen over plasseks, oproepen tegen het huwelijk en het vingeren van vieze gaatjes in het donker hielden ondergetekende aan zijn stoel gekluisterd. Reikhalzend werd er uitgekeken naar het onlangs verschenen tweede album Mississauga Goddam. En ja hoor, het wachten werd rijkelijk beloond.

Met Mississauga Goddam rijst overigens weer de vraag hoe het komt dat sommige bevolkingsgroepen, die bekend staan om het gelijkschakelen van homo' s en dieven, niet op hun achterste poten staan. Joel Gibb schokt met een album van The Hidden Cameras namelijk meer dan een Gay Parade die dwars door de Bible Belt van Nederland trekt. Gibb verpakt zijn ontboezemingen op Mississauga Goddam veel minder opzichtig maar er wordt nog genoeg gemijmerd over potige jongens, vieze onderbroekjes, levenssappen en zelfs klysma's. En toch gaan lachen, gieren, brullen en ontroering, verstilling, verbazing met gemak hand in hand. Hoe mooi kun je zingen over op je handen en knieën zitten? I begged and plead to be underneath. Precies.

Gelukkig liegen de liedjes er zelf ook niet om. The Hidden Cameras swingen als vanouds de pan uit, zoals met het heerlijk opzwepende 'The Fear is On' en 'Music is my Boyfriend'. Of neem 'I Believe in the Good of Life' dat eenzelfde feestelijke spanningsopbouw heeft als 'Ban Marriage' op het debuut. Gegarandeerd de voetjes van de vloer dus. Maar het zijn vooral de gevoelige liefdesliedjes die het hardst aankomen, ondanks en niet dankzij de vaak expliciete teksten. Zo lijkt het intense 'Builds the Bone', 'We Oh We' en het titelnummer alle lucht weg te zuigen. Gibb belijdt, zo lijkt het, echt een soort van homoseksueel geloof en zijn lofbetuigingen grijpen weer rechtstreeks naar de keel!

De kracht van The Hidden Cameras en in het bijzonder Mississauga Goddam schuilt in de subtiliteit en souplesse van de arrangementen. Gibb schrijft op de keper beschouwd tamelijk simpele popliedjes maar heeft een gave om die nummers stuk voor stuk mooi aan te kleden. Een flinke dot violen, xylofonen en wat dies meer zij, valt bij hem telkens precies op z'n plek. Ondergetekende wil nu niet langer aan zijn stoel gekluisterd zitten maar de herenliefde bedrijven om deel uit te maken van die wonderlijk mooie wereld waarin The Hidden Cameras leven. Wie danst er allereerst mee op het liedje over die klysma?

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-hidden-cameras/mississauga-goddam/6961/
Meer The Hidden Cameras op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-hidden-cameras