Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Heeft het Radioheadsyndroom The Felice Brothers in de greep en gaat de rootsrockformatie ook ineens voor 'albums' (in plaats van platen) vol experimentele semiserieuze artistieke flauwekul? Celebration, Florida staat in elk geval mijlenver af van hun mooie serie platen waarin de broers in het spoor van The Band opereerden.
Het begin van Celebration, Florida is behoorlijk vreemd. Openingstrack 'Fire at the Pageant' ontbeert alle vaart door bizarre breaks, instrumentaal gepiel en kinderkoortjes in de stijl van 'Another Brick in the Wall'. "Please stop shouting", zingt Ian Felice, en - met recht - "Call 911!" Het tweede liedje, 'Container Ship' brengt contemplatieve synthpop en opnieuw veel spookgeluiden.
Pas bij de vierde song grijpt Ian Felice de luisteraar aan. 'Oliver Stone', gezongen met zijn typische, geknepen Dylanachtige stemgeluid, is een erg mooi liedje. Dit nummer is de verborgen ingang in een plaat die zich niet eenvoudig laat duiden of classificeren. Natuurlijk is het The Felice Brothers gegeven om een experimentele fase in te stappen, als wij luisteraars af en toe maar ontroerd worden. Eén Radiohead is al (erg) genoeg.
Ontroeren doen The Felice Brothers met enkele klein gehouden songs, die ze gewoon ergens buiten hebben opgenomen tussen de sjirpende sprinkhanen. Daaromheen klinken tamelijk heftige tracks vol synths, pathetiek en trucs uit de dansmuziek. Erg samenhangend is het allemaal niet. Die samenhang zal vooral in het hoofd van de luisteraar moeten ontstaan.
Want het is nu, bij verschijnen van de plaat, nog te vroeg om te zeggen of dit het ultieme artistieke statement is van de straatmuzikanten van weleer of dat Celebration, Florida wellicht totale onzin is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-felice-brothers/celebration-florida/21839/
Meer The Felice Brothers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-felice-brothers
Deel dit artikel: