Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op het net werden The Earlies ergens omschreven als een progressieve indierock-band. Vergezocht feitelijk, want het enige 'progressieve' aan de groep is haar orchestrale geluid. Noem dat progressief, ik vind veeleer dat de groep zich inschakelt in de Britse traditie van een wijds, panoramisch en pastoraal geluid. Maar evengoed hoor je invloeden van Talk Talk, de Shoegazers en Stereolab.
Daaruit kan je al afleiden dat er aan de muziek van The Earlies heel hard is gewerkt. Elk geluid heeft zijn plaats in de majestueuze pareltjes van nummers. Je hoort hier dan ook veel hemelsmooie samenzang over violen, belletjes, melodica’s, Hammonds, Mellotrons en meer voorbijschuiven.
Niettemin blijft het ondanks de vaak overladen structuren, waarin niets aan het toeval lijkt overgelaten, zeer toegankelijke muziek. Dat komt vooral door de aangename Britse popstem van voorman Brandon Carr - zo’n stem waar je je zonder problemen op verlaat om je te laten rondleiden in een sprookjesachtige wereld waar de zon elk moment de herfstige sfeer kan komen doorbreken. These Were The Earlies is dan ook puur luistergenot van de eerste tot de laatste noot.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-earlies/these-were-the-earlies/11416/
Meer The Earlies op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-earlies
Deel dit artikel: