• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Bees | Free the Bees

Een heerlijke op de jaren zestig geïnspireerde popplaat vol soul van een band die zich uit het zelfgekozen isolement bevrijd heeft.
CD, Virgin

Tekst: Dave Roozendaal

Publicatiedatum: 23 juni 2004

Na het debuut Sunshine Hit Me, dat op Wall Of Sound verscheen en zich stiekem nestelde in de kop van het eindejaarslijstje van 2002 van ondergetekende, heeft het lang geduurd voor we weer iets van The Bees vernamen. Het duo Paul Butler en Aaron Fletcher dat op Isle of Wight een teruggetrokken bestaan leidde temidden van grazige weiden, een enorme verzameling soul-, reggae- en rockplaten uit de jaren zestig en een batterij vintage buizenversterkers, keyboards en gitaren kwam op het album (en in de schitterende reportage die Loladamusica van ze maakte) naar voren als liefhebbers van ouderwetse, soulvolle liedjes die niets moesten hebben van de Grote Stad en de hectiek die daarbij hoort.

Hoe anders is dat in 2004 (dat laatste, tenminste). De schuur in de achtertuin waarin het debuut was opgenomen werd, na een bezoek aan Londen en van een meneer van Virgin met een grote zak geld, omgeruild voor de studio waar de favoriete liedjes van het zestal (de vier vrienden die Butler en Fletcher op Sunshine Hit Me en tijdens de live-optredens begeleidden maken inmiddels officeel deel uit van de band) werden opgenomen: Abbey Road. Weg is de schroom die veel van de songs op het debuut kenmerkte en zo extra charmant maakte. Op Free the Bees (een veelbetekenende titel?) speelt een uitbundige band schitterende poppareltjes die (ook al door de rauwe productie) rechtstreeks uit de jaren zestig afkomstig lijken.

Het begint al meteen met de heerlijke meezingers 'These Are the Ghosts' en de single 'Wash in the Rain'. Ze zetten de toon voor de rest van het album: catchy refreinen, afwisselend ingetogen en uitbundige zang, schitterende vocale harmonieën, fijne bruggetjes en flinke doses sixtiesrock en -pop overgoten met een vette soulsaus. Natuurlijk liggen de Beatles-, Kinks- en Byrds-invloeden er duimendik bovenop, maar The Bees klinken nergens als klonen van hun helden. In 'The Russian' komen invloeden uit de ska en afrobeat boven, in 'Chicken Payback' horen we echo's van Mitch Ryders blue-eyed r&b. Pas halverwege, in het gevoelige 'I Love You', wordt het eerste album in herinnering geroepen. En dat pleit voor de band die van een "moeilijke tweede" niets heeft willen weten en met Free the Bees een heerlijke popplaat op de wereld gezet heeft.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-bees/free-the-bees/6395/
Meer The Bees op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-bees