http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

T-99 | Strange Things Happen

T-99 bijt zich vast in elke rock-'n-soulziel.
CD, Sonic Rendezvous

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 17 maart 2004

Mystery Train van Jim Jarmusch in een nachtelijk Memphis. Dolende toeristen op zoek naar een goedkoop motel waar bedienden met potsierlijke petjes zitten te suffen. Tom Waits-achtige stemmen rochelen uit de radio. Verderop klinkt het zoveelste pistoolschot. Vanaf elke wand lonkt Elvis met die eeuwige opgetrokken bovenlip. Als de film niet bestond, moest die gemaakt worden en zou ons eigen T-99 de soundtrack volspelen.

Voor Strange Things Happen nam T-99 weliswaar een deel op in Amsterdam, maar het spannendste om te vertellen is hun uitwijken naar het gortdroge Arizona. Onder leiding van Teddy Morgan, beslist een grote jongen, werden heerlijke tracks op de band gezet, enkele daarvan met behulp van cracks als Dave Gonzalez (The Paladins) en Neil Harry (Giant Sand). De meeste nummers van T-99 zijn zo diep geworteld in de zuidelijke rock-'n-roll, dat het kloppend geografische hart onmiskenbaar de beat heeft van Memphis. Een groter compliment is onmogelijk, want zou er een belangrijker genre bestaan dan soul, blues of rock-'n-roll, dan hadden ze het daar wel uitgevonden.
T-99 vliegt na het debuut Coo-Coo met deze plaat meteen tegen het dak van haar mogelijkheden. Of de drie mannen moeten het lef hebben om bij Memphis nog een afslag zuidelijk te nemen om in North-Mississippi bij Jim Dickinson langs te gaan en met hem de voodoo te ontketenen die in hun muziek ronddoolt.

Tot die tijd doen we het met Strange Things Happen, een formidabele plaat die zich in elke rock-'n-soulziel vastbijt. Het is godgeklaagd dat men T-99 hier en daar weer een Nederlandse bloesbend zal noemen. Vergeet dat Nederland en vergeet deze blues. Tenzij u zich bij de laatste Howlin' Wolfs fenomenale opnamen voor het SUN-label kunt herinneren. In Memphis ja. In 'I Just Don't Know' galmt en stompt de geest van de Wolf naar boven. Net als in 'Red Dirt Blues', dat met een felle lick opent als countryblues maar daarna weer snel terug is bij de Wolf. Strange Things Happen herbergt nog veel meer heerlijke muzieksoorten: psychobilly, duistere grooves, surf, Nashville-country (maar dan net als Jesse Dayton weer veel te kuntrie voor Nashville) en akoestische folksongs met banjo. In het verlengde van al die genres zou T-99 nog vele aantrekkelijke platen kunnen vullen. Kijken we straks terug naar die ene volmaakte plaat van het Nederlandse trio waarop alles al eens gedaan is. Zeg niet dat u het hier niet gelezen hebt.