Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lang leve Konkurrent! Nee, we hebben verder geen banden met Neerlands beste distributeur, maar mogen we even een gat in lucht springen?
Dank u.
Het geval wil namelijk dat de Konkurrent de distributie van het Noorse Rune Grammofon-label op zich heeft genomen, waardoor we eindelijk hier in den landen kunnen genieten van Noorse pracht als Supersilent, Shining, Arve Henriksen, Deathprod (en vele anderen), zonder ons in moeilijke importkringen te begeven.
Nog meer voordelen? Ja, en nu komen we bij de essentie: Susanna and the Magical Orchestra - List of Lights and Buoys. Kent u deze plaat? Ja, de soulseekers onder u wellicht, maar verder? Dacht ik al. Is in januari 2004 uitgebracht in Noorwegen, en heeft sindsdien wel wat liefhebbers daarbuiten bereikt, maar daar houdt het dan ook mee op. En dat is een schande. Wat zeg ik? EEN SCHANDE!!
En waarom dat een schande is ga ik nu uitleggen: Susanna Wallumrød en haar éénmansorkest in de persoon van Morten Qvenild (ex-Jaga Jazzist, ex-Shining, In The Country) hebben een van de meest hartverscheurende albums ooit gemaakt. Susanna’s soepele, koel ingehouden jazzstem beweegt zich met pijnlijk gemak door de spaarzame, minimale elektronische orkestraties. Ze vullen elkaar aan op een manier die organisch en eerlijk aanvoelt. Het zijn echter hun liedjes en hun lef die het echte verschil maken; wie durft anders een plaat te beginnen met covers van Leonard Bernsteins ‘Who Am I’ en Dolly Partons ‘Jolene’? Vooral die laatste lijkt curieus, maar de minimale, in- en intrieste versie die Susanna en haar orkest er van maakt is zo waanzinnig mooi dat uw stoere recensent zelfs na tig keer luisteren zijn tranen niet kan bedwingen. Horen is geloven.
Hun eigen liedjes doen er nauwelijks voor onder, vooral ‘Go’, ‘Hello’ en het werkelijk wonderschone ‘Believer’ (“You are a believer, I am not”, hoe pijnlijk direct wil je het hebben?). De melancholie reikt tot de hemel, de tranen stromen, en de enige troost lijk je te kunnen putten uit het feit dat Susanna wel in dezelfde fase moet zitten, want anders kun je gewoon niet zo zingen. Als een ingehouden Björk met veel vastere en mooiere stem zweeft ze boven de zachtjes knisperende, minimale ambientjazzelectronica van Qvenild.
Al van vorig jaar eigenlijk dus, maar malen wij daar om? Nee, natuurlijk niet! Dit moet gehoord worden door iedereen, dit is verplichte kost zoals verplichte kost kan zijn. En diegene die het hierbij droog gaat houden bestempel ik nu alvast als harteloze bastaard. Dat u het weet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/susanna-and-the-magical-orchestra/list-of-lights-and-buoys/9755/
Meer Susanna And The Magical Orchestra op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/susanna-and-the-magical-orchestra
Deel dit artikel: