Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het koude Noorwegen lijkt de laatste tijd plots een ongelooflijk vruchtbare voedingsbodem voor muziek die net een graadje verder gaat. Dan heb ik niet over geliefde exportproducten als Biosphere of Motorpsycho, maar meer zo de dingen die in de marge bezig zijn. Noem ze maar op: The White Birch, Jaga Jazzist, de meeste dingen van het Jazzland label, en nog iets verder aan de linkerkant het Rune Grammofon label. Het is het thuisfront van Food, Jazzkammer, en ook dit Supersilent. Supersilent is zelfs de reden dat het label ooit is opgericht, om hun debuut 3-cd box (!) 1-3 uit te kunnen brengen.
"Totally improvised deathjazzambientavantrock" is zo'n beetje de benaming voor Supersilents muziek, en hoe gek dat ook mag klinken, die titel dekt de lading wel. Iedere release is volledig geïmproviseerd. Hun nieuweling, origineel 6 getiteld, heeft voor een impro-plaat verrekte veel lijn en klinkt zeer consistent, en dat terwijl alles live is opgenomen en geen overdubs zijn gebruikt. Grote klasse. Verwacht dus geen songs in de traditionele zin des woords, maar ook geen chaotische vrije impro. 6 bestaat uit zes lange stukken die vooral sfeer hoog in het vaandel hebben, veel meer dan instrumentaal gefreak. Elk nummer heeft zo zijn eigen sfeer die minitieus wordt verkend; zo is '6.1' nogal overweldigend en rauw, net als '6.3'. Die laatste mondt dan weer uit in een onverwachte climax waarin je je leven niet meer zeker bent. Gelukkig dat daar tussenin '6.2' zit gesandwiched, dat veel rustgevender en emotioneler is; denk aan 'He Loved Him Madly' van Miles Davis. Het viertal kan hoorbaar alle kanten op, maar kiest vaak voor een onderkoelde, subtiele manier van musiceren, en is daarmee eigenlijk vrij uniek in deze stijl. De epische soundscapes kunnen zowel liefhebbers van ambient als freejazz aanspreken, terwijl ook avantrock fans ruimschoots aan hun trekken komen. De mooiste momenten komen langs als trompettist Arve Henriksen zijn emoties de vrije loop laat op zowel instrument als stem, een stem die woordloze klanken voortbrengt in Sigur Ros-stijl. Kippenvel verzekerd.
En zo is 6 een van de sterkste albums van het jaar tot nu toe geworden. Origineel, onvergelijkbaar, rauw, breekbaar: Supersilent is het allemaal, en liefst tegelijkertijd. Verplichte kost.
http://www.kindamuzik.net/recensie/supersilent/6/3113/
Meer Supersilent op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/supersilent
Deel dit artikel: