http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Sukilove | Static Moves

Het best bewaarde geheim van Vlaanderen.
CD, Sukilove/Pias

Tekst: Liesbeth Gijsel

Publicatiedatum: 22 december 2009

Zelfs na vier cd's behoeft Sukilove vaak nog een introductie. Jammer, want Static Moves zou niet hoeven onderdoen voor de laatste plaat van bijvoorbeeld een dEUS.

Over naar de noodzakelijke introductie dan maar. Frontman Pascal Deweze is het bekendst van de hit 'Orange' - met Metal Molly - maar die tijd ligt intussen al een generatie achter ons. Sindsdien laat hij zich opmerken met Sukilove, waarin ook Metal Molly-drummer Stoffel Verlackt (een van de oprichters van El Tattoo del Tigre) het mooie weer maakt. Deweze heeft intussen een eigen studio uitgebouwd op een industrieterrein in Hoboken. In die 'Studio Jezus' is de vierde plaat van Sukilove opgenomen.

Static Moves is zo'n album dat zich ver weg houdt van toegankelijke meezingpop. Maar toch trapt het ook niet in de val van intellectualistische zelfverheerlijking. Dit is uiterst genietbare muziek, die bij elke luisterbeurt iets nieuws openbaart. '4 AM' baadt in een sfeer van Radiohead, 'Rebel' doet zijn titel eer aan door keihard postpunk-geram op gitaren en 'Teeth Fitness' is weer een intermezzo met alleen muzikaal gefriemel dat je eerder bij Rudy Trouvé verwacht. Meteen daarna pakt Sukilove de luisteraar weer bij zijn nekvel met het toegankelijkere 'Choose Yr Gods'. Beklijvendste nummer op deze plaat is echter 'Fear', een lied waar de drum en bas een constante vormen en de flippende klanken langzaam maar zeker overgaan in een schitterende climax. Het unisono klinkt hierin schreeuwend: "We're all just meat, waiting to die" - gevolgd door een mooie, bijna bezinnende outro.

Kortom, Static Moves toont zich van alle markten thuis: geen nummer klinkt hetzelfde. En toch zit er een lijn in, omdat goeie muzikanten in de studio zijn gekropen met de bedoeling een intelligent album te maken, zonder de luisteraar daarmee af te stoten.