• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Stephen Malkmus | Face the Truth

Even goed als de late Pavement.
CD, Domino/Munich

Tekst: Ernst-Jan Hamel

Publicatiedatum: 06 juni 2005

Door Pavements fantastische oeuvre werden de laatste soloplaten van Stephen Malkmus met hoge verwachtingen beluisterd. Zelf droom ik ook altijd stiekem van een nieuwe Crooked Rain, Crooked Rain of Wowee Zowee. Maar 1994 is 1994 en in 2005, na drie platen van Stephen Malkmus, kunnen we constateren dat de man solo eerder op het niveau opereert van de late Pavement. Brighten the Corners en Terror Twilight dus. Het gekke gefröbel dat de oude Pavement zo geliefd en berucht, maar ook ongrijpbaar en legendarisch maakte, is verdwenen.

Maar met de ‘nette’ Stephen Malkmus is niks mis. Integendeel. De 39-jarige Amerikaan is een begenadigd songschrijver zoals je ze zelden hoort. Face the Truth zet de lijn van Stephen Malkmus (2001) en Pig Lib (2003) voort. Afgemaakte liedjes, geen geschreeuw en gepiel, en een sereen en berustend klinkende Malkmus. Hij klinkt erg op z’n gemak en heeft volgens mij besloten de rest van zijn dagen te vullen met het schrijven van melancholieke, zomerse gitaarliedjes. Ik denk dat hij het wel goed toeven vindt in de schaduw van Conor Oberts (Bright Eyes), Britt Daniel (Spoon) en Benjamin Gibbard (Death Cab For Cutie, The Postal Service), die anno 2005 het epicentrum van de alternatieve Amerikaanse rock bevolken.

Laat Malkmus maar zijn gang gaan en ongedwongen liedjes schrijven. Face the Truth staat vol met kleine gitaarsongs, waaruit maar weer eens blijkt hoe subtiel Malkmus’ gitaarspel is en wat een geweldige hooks hij tot zijn beschikking heeft. Luistert u toch eens naar ‘Mama’ en ‘Post-Paint Boy’! Het kan zich meten met het beste van Pavement. Een smetje op Face the Truth is de wat overbodige experimenteerdrift hier en daar. Niks mis met grenzen verleggen, maar het disco-achtige ‘Kindling for the Master’ had beter achterwege gelaten kunnen worden. En dat geldt ook voor ‘No More Shoes’, dat eindigt in een veel te lange jam met onnodige gitaarsolo’s. Songschrijver blijf bij uw leest! Gelukkig zijn negen van de elf tracks van groot kaliber waardoor Face the Truth gewoon een klasseplaat is.

http://www.kindamuzik.net/recensie/stephen-malkmus/face-the-truth/9695/
Meer Stephen Malkmus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stephen-malkmus