Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De verwondering was groot, drie jaar geleden: hoe kon in vredesnaam een volkomen onbekende veertiger uit Nieuwegein in zijn zolderkamertje zo’n perfecte cd maken? Mooie, melancholische liedjes over worstelende individuen, klein leed en verwarde geesten.
Vrijwel vanaf dag één was de roep om een tweede album luid, maar Erik de Jong liet zich niet afleiden. Hij maakte een hoorspel, bracht een live-cd uit, schreef liedjes voor twee televisieseries van Theo van Gogh, deed allerhande projecten en werkte intussen gestaag door aan zijn tweede album. Maar nu is het er toch echt, Dagen van Gras, Dagen van Stro. Een titel die verwijst naar een boek van de wonderlijke Amerikaanse sciencefiction-schrijver R.A. Lafferty, wiens boeken De Jong twintig jaar geleden naar eigen zeggen verslonden heeft.
Wie tijdens de uitgebreide Lotus Europa-tour goed opgelet heeft, zal niet voor grote verrassingen komen te staan. Niet alleen omdat de meeste liedjes op Dagen van Gras, Dagen van Stro tijdens die tour al werden gespeeld, maar ook omdat de sfeer en de klank van die tour nadrukkelijk terugkomen op deze cd. Het is een warmer geluid, minder gefragmenteerd dan op het debuutalbum, en dat is een bewuste keuze. Ook de teksten lijken iets minder verknipt, al staan ze nog altijd bol van de wonderlijke wendingen en originele vondsten. Iets minder grappig wellicht, maar wel zeer sfeervol.
De thematiek is onveranderd. Spinvis weegt zijn woorden nog steeds op een gouden schaaltje. Hij beschrijft kleine dingen op een poëtische manier, zonder al te veel de dichter uit te willen hangen. Hij raakt met triviale opmerkingen dichter bij de kern dan menig ander. Luister bijvoorbeeld naar het doeltreffende refrein van ‘Aan de Oevers van de Tijd’, dat een mooi vervolg is op ‘Voor Ik Vergeet’. Of naar de opdringerige voyeur die je in ‘Het Voordeel van Video’ bijna letterlijk het hemd van het lijf vraagt. Luister ook naar het prachtige ‘De Zevende Nacht’, en hoor God twijfelen over zijn verontrustende liefde voor de vrouw die hij geschapen heeft.
Meest opmerkelijke nummer is wel ‘Lotus Europa’. In eerste instantie een redelijk absurde monoloog, maar door Erik de Jong nadrukkelijk als een liedje beschouwd. Wie zich laat meeslepen door De Jongs bedwelmende stem, komt in het hallucinerende hoofd terecht van een man die op de rand van een zwembad zijn ledematen één voor één verliest, en intussen ook nog eens getuige is van een wreed spel in het water. Toch is het niet alleen maar droefheid en zware kost op Dagen van Gras, Dagen van Stro. De eenvoud van ‘Bijt Mijn Tong Af’ is ontroerend, die van ‘Kom in de Cockpit’ meeslepend en zoals Spinvis ‘Jippie ajee’ zegt in ‘Ik Wil Alleen Maar Zwemmen’ kan er echt maar één. Nieuwe zieltjes zal hij vermoedelijk met dit album niet winnen, de oude zal hij nog sterker aan zich binden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/spinvis/dagen-van-gras-dagen-van-stro/11295/
Meer Spinvis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spinvis
Deel dit artikel: