Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vijfendertig jaar is lang. Erg lang. Negentig procent van de huwelijken strandt eerder. De gebroeders Mael van Sparks zijn dan ook niet getrouwd, maar gewoon broers. Misschien is dat de reden waarom ze na zo’n lange tijd nog steeds fris en fruitig door het muzikale landschap wandelen. Van slijtage in deze relatie is namelijk allesbehalve sprake. De arty, ongelooflijk eigenzinnige muziek van de heren klinkt aparter dan apart en angstaanjagend goed uitgedacht. Meerstemmige aan Queen refererende zangharmonieën, filmische orkesten, vreemde gitaarlijnen en haast wiskundige nummeropbouw zijn in het kort de ingrediënten waar Sparks zich mee bezighoudt.
Het eerste nummer sleept je direct mee het theater in. Een onbeschrijfelijk gevoel weten ze neer te zetten in deze opening. Haastig klinkt het, alsof de film meteen ontspoort en een dramatische wending neemt. Sparks blijft zelden tot nooit langer dan een halve minuut in dezelfde sfeer hangen, dus ook nu niet. Ze schieten direct door naar een Sound Of Music-achtig zangtafereel, waar de eerste luisterbeurten amper een touw aan vast te knopen is maar toch gecontroleerd klinkt. Vervolgens beuken ze er zonder schroom een keiharde gitaarrif in, om nog geen twintig seconden later weer snel naar een vrolijk zangdeuntje te snellen. De luisteraar moet niet verveeld raken.
Dat gebeurt ook niet want het tweede nummer 'Perfume' begint met een lekker in het Frans gezongen stukje tekst. Maar niet alléén Frans uiteraard, dat zou te voorspelbaar zijn. Ze mixen de twee talen gewoon lekker door elkaar. Ook in dit nummer zit een goede gitaarlijn die wordt aangevuld met een huppelend pianoriedeltje. Schizofreen, vrolijk en bij vlagen nog hip ook. De synthesizers zijn namelijk volop aanwezig, wat zorgt voor een lekker funky laagje.
De nieuwe plaat van Sparks klinkt zo fris en eigenaardig dat het gewoon niet te begrijpen is dat deze band al sinds 1971 albums aflevert. Na vijfendertig jaar nog zo relevant klinken is gewoon absurd. Net zo absurd als hun muziek zelf. Voor vele popliefhebbers zal Sparks net een stapje te ver zijn. Voor liefhebbers die hun muziek graag nét dat beetje anders hebben is deze band een grote aanrader.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sparks/hello-young-lovers/11918/
Meer Sparks op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sparks
Deel dit artikel: