• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Slayer | Repentless

Nauwelijks van echt te onderscheiden Slayerimitatie.
CD, Nuclear Blast/PIAS

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 19 oktober 2015

Van veel Slayerfans had deze plaat er nooit mogen komen. In mei 2013 vertrok drummer Dave Lombardo namelijk en in dezelfde maand overleed gitarist Jeff Hanneman. Toch besloten zanger Tom Araya en gitarist Kerry King de band voort te zetten en zelfs een nieuwe plaat te maken. Uit interviews blijkt duidelijk dat King hier de drijvende kracht achter is; hij houdt stug vol dat Slayer nog een grote toekomst heeft, terwijl Araya zich veel ambivalenter toont.

Nu heeft Slayer al vaker een Lombardo-loze periode gekend, maar feit blijft dat de drummer met Cubaanse wortels een grote creatieve bijdrage aan de band leverde. Veel groter dan zijn gebrek aan songschrijfcredits doet vermoeden, om de simpele reden dat het auteursrecht slechts melodie en songteksten beschermt, geen ritmes. Vervanger Paul Bostaph is een uitstekende drummer, maar wel een veel minder creatieve.

Maar waar Slayer zonder Lombardo nog wel iets is waar de fan mee kan leven, daar is de band zonder Hanneman een wel zeer discutabele propositie. De aan de gevolgen van een alcoholverslaving overleden gitarist was verantwoordelijk voor zo'n zestig à zeventig procent van de songs, maar zijn aandeel in het klassieke materiaal gaat richting 95 procent. 'Raining Blood', 'Angel of Death', 'South of Heaven', 'Death Skin Mask': allemaal composities van Hanneman. Ook op het vorige album, het sterke World Painted Blood, waren het de Hannemansongs als 'Beauty through Order', 'Psychopathy Red' en 'Playing with Dolls' die eruit sprongen.

King kent natuurlijk zijn reputatie als de Lex Immers van Slayer en wellicht verklaart dat zijn gretigheid. Hij wil bewijzen dat hij niet alleen de motor en organisator van de band is, maar ook het creatieve gewicht van Slayer kan torsen.

Repentless is sec gezien ook helemaal geen slechte plaat. King weet na al die jaren best hoe je een Slayersong in elkaar zet, desgewenst inclusief de stijlkenmerken van Hanneman. Hij kan ook nog bouwen op Araya. Die is met de jaren weliswaar steeds krakeriger gaan klinken, maar daar wordt zijn voordracht niet minder intens van. Toch maakt Repentless duidelijk dat King de vakman is tegenover het getroebleerde genie Hanneman. De songs ontrollen zich net iets te voorspelbaar en Kings voorliefde voor songteksten met een simpele sinterklaasrijmcadans gaat tegenstaan. Wat vooral mist is duisterheid, de inktzwarte ziel onder de agressieve riffs.

Repentless is al met al een soort imitatie van een Slayerplaat geworden. Een heel goede, nauwelijks van echt te onderscheiden imitatie, maar het is het toch niet helemaal.

http://www.kindamuzik.net/recensie/slayer/repentless/26286/
Meer Slayer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/slayer