http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sepultura | Dante XXI
Gewaagd conceptalbum.
CD, SPV/Rough Trade
Tekst: Bart Nijssen
Publicatiedatum: 17 maart 2006
Je kunt wachten tot je een ons weegt, maar nee: dan nog zal er van Sepultura geen tweede Arise of Beneath The Remains gaan verschijnen. Evenmin als een kopie van Roots, de succesvolle bestseller uit 1996 en tevens het laatste studioalbum van de band waarop Max Cavalera te horen was. Die tijden zijn voorbij en bovendien hebben de Brazilianen altijd aangegeven niet in herhaling te willen vallen.
Met dat in het achterhoofd is als vanzelfsprekend ook het nieuwe Sepultura-album Dante XXI geen herhalingsoefening. Wat het wel is? Een plaat die op zichzelf staat, maar ongetwijfeld niet voor iedereen weggelegd is. Dante XXI is simpelweg een supergewaagd conceptalbum. De metalgiganten hebben zich bij het schrijven namelijk volledig laten inspireren door Dantes meesterwerk Divina Comedia en de cd is, net als dat boek, een drieluik dat bestaat uit de delen ‘hel’, ‘vagevuur’ en ‘paradijs’.
De eerste vijf tracks vormen tezamen ‘hel’ en daarop gaat de band als vanouds tekeer. De mix tussen thrash metal en lompe hardcore culmineert in prima songs als ‘Convicted In Life’ en ‘Fighting On’. Frontman Derrick Green bewijst andermaal een waardige vervanger te zijn van Cavalera, hoewel sommige puristen nog steeds hun twijfels hebben over de sympathieke frontman die in levenden lijve toch een kop kleiner blijkt te zijn dan hij op TV en in de bladen doet voorkomen.
In het tweede deel, ‘vagevuur’, wordt een heel andere sfeer door de Seps aangeroepen. De band experimenteert met strijkers en blazers (!), maar wel dusdanig, dat het aansluit op het boek én de vette riffs van riffmeister Andreas Kisser. Vooral ‘Ostia’ en ‘Nuclear Seven’ mogen er – mede vanwege deze experimenteerdrift – wezen.
Het getuigt van lef zoals Sepultura hier tekeer gaat, maar de overtreffende trap daarin wordt uiteindelijk toch wel gevormd door afsluiter ‘Still Flame’, die het paradijselijke deel vertegenwoordigt. Sepultura komt hier zelfs op Massive Attackachtige wijze voor de dag en hoewel het maar de vraag is hoe de trouwe fanschare hierop reageert, verdient het alle respect en waardering wat de Brazilianen met deze track en dit gewaagde conceptalbum in het bijzonder neergezet hebben.
Oké, Dante XXI is dan misschien niet het beste Sepultura-album ooit (wat wil je met zo’n discografie), maar wel het meest bijzondere tot dusverre en één die groeit met elke luisterbeurt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sepultura/dante-xxi/12246/
Meer Sepultura op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sepultura
Deel dit artikel: