• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sólstafir | Masterpiece of Bitterness

De fout zit hem eerder in de ‘Bitterness’ dan in het ‘Masterpiece’.
CD, Spikefarm/Bertus

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 14 maart 2006

Je eigen album uitroepen tot ‘meesterwerk’: het is natuurlijk pure hybris. Toch kwam Snoop Dogg (Rhythm & Gangsta: the Masterpiece) er vorig jaar mee weg. Dit jaar wordt dat kunstje in een heel ander genre geflikt, door Solstáfir. Als er íets níet klopt aan de titel van het debuut van dit IJslandse kwartet is het eerder ‘Bitterness’ dan ‘Masterpiece’.

Bij dat eerste woord, in combinatie met de IJslandse bandnaam, gaan de gedachten toch al snel uit naar snijdende black metal en niet naar majestueuze post-metal, die refereert aan Cult of Luna en vooral Neurosis. Maar Sólstafir maakt wel degelijk in ruime mate gebruik van pure metalelementen en creëert zo een onmiskenbaar eigen geluid. Als een band ook nog eens weet hoe je spanningsbogen opbouwt en een zanger heeft die wel de hele tijd schreeuwt, maar toch verschillende emoties in zijn vocalen weet te leggen, dan is er onmiskenbaar sprake van een nieuwe ster aan het firmament.

Slechts in openingsnummer, 'I Myself the Visionary Head', vergalopperen Aðalbjörn Tryggvason (zang en gitaar), Guðmundur Óli Pálmason (drums), Svavar Austmann (bas) en Sæþór Sæþórsson (gitaar) zich in hun ambities; het middenstuk wordt zo lang opgerekt dat ‘slepend’ overgaat in ‘langdradig’. Verder produceren ze precies die sprookjesachtige, mysterieuze pracht die je van mannen met zulke namen uit het bizarre IJsland verwacht. De ruimtelijke productie, waarin voor bas en drums net zo veel plaats is als voor gitaar en zang, is ook helemaal goed. Gezien de huidige (gladde) mode in metalland mag dat een klein wonder heten.

http://www.kindamuzik.net/recensie/s-lstafir/masterpiece-of-bitterness/12225/
Meer Sólstafir op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/s-lstafir