http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Red Fang | Whales and Leeches

Recht-uit-het-hartrock.
CD, Relapse/Rough Trade

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 18 oktober 2013

Voor de release van Murder the Mountains had Relapse zo zijn vraagtekens bij Red Fang. Was dit nou de hardrockband die boven het maaiveld van de wederopstanding van de jaren zeventig ging uitsteken? Bijna bedankte het label voor de band uit Portland, Oregon. Maar uiteindelijk ging men toch overstag en groeide Red Fang uit tot een succesverhaal.

Logisch, zou je zeggen. Red Fang heeft alles in huis: hooks die je mee wilt zingen, riffs die appelleren aan de oerdrift van elke hardrocker, melodielijnen die zich met weerhaken in je brein nestelen en een dijk van een zanger. Het grote onderscheidend vermogen zit echter in het ongebreidelde plezier dat Red Fang beleeft aan zijn muziek. Dat hoor je in Murder the Mountains, voel je aan de videoclips en beleef je tijdens een van de vele shows die Red Fang al gaf in Nederland en België.

Die sfeer heeft Red Fang weten vast te houden voor wat op papier een moeilijk album zou kunnen zijn. Whales and Leeches komt echter recht uit het hart en gaat moeiteloos door op de succesvolle toer die is ingezet. De kernachtige nummers hebben vaak maar een minuut of drie nodig om te overtuigen, met inbegrip van intro, gitaarsolo en een knallende bridge.

Wat bijvoorbeeld 'DOEN', 'No Hope' en 'Behind the Light' met elkaar gemeen hebben is dat alle overbodige rommel en potentiële inkakmomenten eruit gesloopt zijn, zodat er alleen nog maar kwaliteit overblijft. Enige uitzondering vormt het zeven minuten durende doomepos Dawn Rising - waaraan Mike Schiedt van Yob zijn vocalen heeft geleend - dat prima fungeert als breekpunt halverwege het album.

Het lijkt allemaal zo simpel wat Red Fang doet. In werkelijkheid is de band een zeldzaamheid die je niet aan je voorbij moet laten gaan.