Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De jonge Peter Broderick (geboren in 1987) heeft al een forse carrière als gast- en studiomuzikant bij artiesten als Horse Feathers, M. Ward en She & Him en speelt live bij het Deense Efterklang. Ook solo verspilt hij weinig tijd: het eerder dit jaar bij Type Records uitgebrachte Float is zijn tweede plaat, in september volgt zijn derde al, Home, op Bella Union.
Wie de hoes van Float leest voor hij de muziek beluistert, zou kunnen denken dat het een bont progrockgeheel is. Peter Broderick speelt piano, viool, altviool, cello, celeste, banjo, zingende zaag, theremin, accordeon, drums, trompet, keyboard, basgitaar en 'field recordings', een meisje draagt viool en cello bij en een jongen levert 'atmospherics' en 'treatments'. Allen zingen ook, op twee stukken.
Toch zijn alle nummers in de basis zeer eenvoudige pianomelodieën. Alle andere partijen vullen slechts aan. Veel stukken bestaan uit gedragen pianoakkoorden, aangeslagen in een trage vierkwartsmaat, waarover een Eric Satie-achtige melodie wordt gespeeld. Daaromheen een bedje van warme, ondersteunende klanken. Winterse kamermuziek, simpel en eerlijk.
De melodieën hebben bij vlagen een wat Amélie-achtige sentimentaliteit over zich heen en zijn onderling soms wat inwisselbaar. Broderick lijkt zich daar gelukkig bewust van te zijn geweest en stak veel tijd in de prachtige arrangementen. Strijkers voegen subtiele accenten toe, af en toe breekt een spannende ruis het nummer af.
Om de paar nummers wordt weer een aandachttrekkend element aan het geheel toegevoegd, dat de sfeer intact houdt, maar de luisteraar op subtiele manier zachtjes wakker schudt. Zo heeft het lange 'Stopping on the Broadway Bridge' een spannende brug waarin het nummer uit elkaar valt in windgeluiden en een zachte gemixte banjo en maakt de gracieuze orkestratie van 'Something Has Changed' halverwege plaats voor een uiterst lullige Casioversie van de hoofdmelodie.
Nergens is het spectaculair wat Broderick doet; hij moet het vooral hebben van het kleine, het korte moment van stilte, de bedachtzame minuten waarin je stil voor je uit staart. Een onopvallende triomf, voor wie er de aandacht voor heeft. Het is nu al uitkijken naar Home.
http://www.kindamuzik.net/recensie/peter-broderick/float-4781/17363/
Meer Peter Broderick op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/peter-broderick
Deel dit artikel: