Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ergens voelt het als een zwaktebod: Neil Tennant en Chris Lowe - die hun eigen sound altijd wisten aan te passen aan de heersende trends in de popmuziek - redden het niet langer en roepen de hulp in van hitfabrikant Stuart Price. Toegegeven, dat was ook wel nodig. Het duo leunde het afgelopen decennium meer en meer op goede albums met een paar sterke singles - sowieso altijd de forte van het tweetal - die het in het thuisland altijd wel goed deden, maar het vorig jaar verschenen Elysium bleek een draak van een plaat. Een album van een groep die het iets teveel naar z'n zin had in het zonnige Californië. De elder statesmen van de pop, zoals ze liefkozend worden genoemd, waren ronduit saai geworden, iets wat ze - getuige hun klassieke popsingle 'Being Boring' - nog zo hadden gezworen nooit te worden.
En ergens zullen The Pet Shop Boys ook hebben ingezien dat Elysium een vergissing was. Waarom komt de groep anders binnen een jaar met een nieuw album waarop de muziek 180 graden draait: de dansvloer op, met negen tracks die in hoog tempo voorbijrazen. Alleen de (grotendeels instrumentale) stampende electrotrack 'Axis' al; hier is een groep aan het werk die wil bewijzen nog steeds relevant te zijn, maar er tegelijkertijd plezier in schept te knipogen naar het eigen verleden op een plaat die nog het meest weg heeft van het dancealbum Introspective uit 1988.
Hoogtepunt is stamper 'Love Is a Bourgeois Concept', een kruising tussen Michael Nyman - hij wordt zelfs gecredit - en Pet Shop Boys' eigen kerstsingle van halverwege jaren negentig. Het is een oorwurm, met een venijnige tekst van Tennant. En het duo vormt Bruce Springsteens 'The Last to Die' achteloos om tot een vintage Pet Shop Boys-track, geheel in de traditie van 'Always on My Mind', 'Where the Streets Have no Name' of 'Viva la Vida'. In albumafsluiter 'Vocal' wordt de eigen sound gemixt met de typische euforietrucjes uit de trancescene. En het werkt ook nog.
In het Verenigd Koninkrijk wordt Electric bejubeld als één van de beste platen van 2013. Dat is overdreven, maar het is wel het beste album van Tennant en Lowe sinds Very. Ook dat is een knappe prestatie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pet-shop-boys/electric-7991/24141/
Meer Pet Shop Boys op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pet-shop-boys
Deel dit artikel: