http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Oneida | The Wedding

Onbekend maar zeker niet onbemind.
CD, Rough Trade/Konkurrent

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 02 mei 2005

Wat is er met Oneida gebeurd? Met hun nieuwe album verbaast de band vriend en vijand want zoveel is zeker: The Wedding is absoluut niet wat we van het drietal uit Brooklyn verwacht hadden. Krautrock en psychedelica zijn van het voorplan verdwenen en Oneida verdiept zich zowaar in honingzoete popliedjes. Maar dat is nog niet alles want daarnaast springen ze in ware Ween-stijl van de ene muzikale stroming naar de andere.

Voor opener ‘The Eiger’ laten ze een legertje violen aanrukken. Deze heerlijk barokke intro leidt je binnen in de muzikale speeltuin waar Oneida vrolijk van de ene kant naar de andere spurt. Samenzang, oosterse psychedelica (‘Run through My Hair’), hardrock uit de jaren zestig (‘Did I Die’) en frivole electronica (‘High Life’). Alles kan en alles moet blijkbaar ook.

Op de tweede helft van de plaat gaat het tempo wat naar beneden en passeren er mooie ballades die eveneens door Oneida aan hun muzikale filters onderworpen worden. Hierdoor komt The Wedding helemaal tot rust en bevindt de band zich verder dan ooit van hun tot nu toe gekende repertoire. Alhoewel de spanning daar soms wat onder de schoonheid bedolven wordt, slagen ze er toch in om ook daar ongedeerd uit de strijd te komen. Naar het einde toe flakkeren er opnieuw regelmatig flarden psychedelica op, wat na een tijdje uitmondt in het sublieme ‘The Beginning Is Nigh’. Tot slot wordt het roer weer helemaal omgegooid en de hemelse melodieën en ingehouden stemmen die de basis vormen voor ‘August Morning Haze’ doen de titel alle eer aan.

Ondanks de grote onderlinge verscheidenheid vloeien de nummers vlekkeloos in mekaar over. En als alle puzzelstukken op zijn plaats gevallen zijn dan herken je onder de laag eclectisme toch weer het creatieve genie van Oneida.

Naar eigen zeggen werkte de band vier jaar aan The Wedding en waren voorgangers Each One Teach One en Secret Wars slechts tussendoortjes. Eigenlijk verbaast dit niet. The Wedding is de synthese van vele ideeën die voordien steeds één voor één in vorige releases uitgewerkt werden. En dit alles wordt met een dikke saus van popmelodieën geserveerd. Heerlijk!