• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

ONEIDA: Absolute trouw aan hun eigen fucked up visie.

Vrije associaties en stappen in het ongewisse vormen de basis voor Oneida. Dit geeft hen de muzikale vrijheid om steeds alle mogelijke richtingen uit te gaan. Op The Wedding trekt het drietal werkelijk alle registers open. De band experimenteert met strijkers, jaren ‘60 hardrock en melodieuze meezingers. Een koerswijziging zegt u? Toch niet, Fat Bobby licht toe waarom de plaat een typische uitdrukking van de Oneida-gedachte is.

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 09 mei 2005

Oneida Ltd.
Associatie is heel belangrijk voor Oneida en het wekt dan ook geen verwondering dat het drietal met verbale associaties, mantra’s en wachtwoorden op de proppen komt waarmee ze abstracte gemoedstoestanden aanduiden. Ook de bandnaam is een typisch voorbeeld van creatief denken: Oneida is ondermeer de utopische gemeenschap die zich in de negentiende eeuw in het gelijknamige plaatsje in de staat New York ontwikkelde.

De Oneida Community werd door John Humphrey Noyes in 1848 gesticht als een utopisch religieus experiment. Zijn aanhangers leefden in een commune en hielden er afwijkende ideeën op over onder andere rasveredeling, mannelijke onthouding en het huwelijk , dat volgens de volgelingen moest worden gezien als een complex marriage (iedere man was met iedere vrouw van de commune getrouwd). Ook financieel gezien wist de organisatie haar boontjes te doppen en de productie van ingeblikt fruit en groenten, dierenvellen en zijdebewerking legde hen niet bepaald windeieren. Na een tijdje werden de religieuze principes aan de kant geschoven en ging de groep schuil onder de naam Oneida Ltd., momenteel nog steeds een toonaangevend bedrijf dat zich specialiseert in, jawel, tafelservies.

Voor Fat Bobby zit de kracht van de naam in de contradicties die in de filosofie van de commune vervat zitten. "Tegenstrijdigheid is de kern van wat ik wil doen en wie ik wil zijn."

Krautrock
Van Each One Teach One (2002) tot Secret Wars (2004) en The Wedding (2005). Het lijkt er sterk op dat er zich een rechtlijnige evolutie voltrok van onversneden krautrock om er steeds verder van verwijderd te geraken. Toch is het niet helemaal correct om te stellen dat het bij Oneida ooit volledig om krautrock draaide. Dit element was zeker in hun muziek aanwezig, op sommige platen al meer dan op andere maar het heeft nooit deel uitgemaakt van de filosofie achter de band. "We hebben continu geprobeerd om specifieke stijlelementen in onze muziek te integreren. Maar vaak gebruiken we bewust geen referentiepunten en proberen we gewoon onze eigen muziek te spelen."

"We hanteren maar één leidend principe: absolute trouw aan onze eigen fucked up visie, wat die op een bepaald moment ook geweest moge zijn." Recent lag daarbij de nadruk op herhaling en energie maar die evolutie is eerder op het toeval gebaseerd en maakte absoluut geen deel uit van een weloverwogen strategie. Toch denkt Fat Bobby dat veel nummers van The Wedding én de e.p. Nice./Splittin Peaches veel gemeen hebben met de repetitieve, intense en hypnotische elementen die het vroege werk van Oneida kenmerken. "We hebben enkel geprobeerd om deze elementen toe te passen op een ander soort muziek. Daarbij lieten we ons leiden door rustige en vooral korte nummers."

Zoals reeds gezegd betreft het geen bewust proces. "Oneida heeft gewoon erg veel ideeën. We grijpen deze kansen met beide handen en proberen er heel snel zo ver mogelijk mee te geraken. We spurten ermee vooruit totdat we buiten adem zijn en kijken dan om ons. Als we dan verloren lopen zijn we op de juiste plaats. Begrijp je?"

Visioenen van barokke pop
Jaren geleden had Oneida een visioen over een plaat die geïnspireerd was op barokke pop zoals die door Left Banke, The Zombies en Donovan gemaakt werd. Mooie, melancholische liedjes met strijkers, keyboards en akoestische elementen en stemmen. Ze begonnen nummers te schrijven en op te nemen en vonden gaandeweg nieuwe geluiden en nieuwe instrumenten. Op hun zoektocht staken er ook vele nieuwe ideeën de kop op en tenslotte was het resultaat toch lichtjes verschillend van wat ze in het begin voor ogen hadden. "Eigenlijk weet ik niet of we ons doel bereikt hebben. Ik werd vaak afgeleid door Brian Eno, middeleeuwse muziek, speelgoedpiano’s, music boxes, Conlon Nancarrow en Harry Partsch. We doken er gewoon in en spetterden in het rond. Het voornaamste is dat we ongelooflijk genoten van wat er gebeurde."

Het visioen mondde uiteindelijk uit in The Wedding, toch wel een onverwachte wending in de muzikale carrière van Oneida. Sommige mensen zullen door de wending verrast zijn maar het drietal gelooft sterk in het publiek dat zich rond Oneida geschaard heeft. Fat Bobby: "Hopelijk wil het publiek horen waar we met The Wedding aanbeland zijn."

Dialoog
Omdat Oneida ervan houdt muziek te maken met anderen, bracht de band reeds drie split-cd’s uit met Songs: Ohia, Brother J/T and Liars. Fat Bobby groeide op met het kopen van split-lp’s en vindt dit een heel verrijkende manier om muziek te beluisteren en om met verschillende muzikanten in contact te komen. De vorm maakt het immers mogelijk om de muziek die je reeds kende in een nieuwe context te plaatsen maar ook om nieuwe muziek te ontdekken. De muziek zal op die manier anders klinken dan op de radio of via een toegezonden mp3-bestand want er is een onlosmakelijke relatie met de overige muziek op de plaat. "De split met Liars (Atheists, Reconsider, 2002, hvdl) is het resultaat van de tot nog toe meest succesvolle samenwerking. Iedere band interpreteerde een nummer van de andere en de nummers werden door elkaar gegooid wat veel interessanter is dan elke band gewoon één kantje toe te bedelen. Dit bevordert de muzikale dialoog."

In de herfst brengt Oneida een samenwerking uit met The Plastic Crimewave Sound, een psychedelische band uit Chicago. "Het wordt een split-12 inch die ongeveer de lengte van een regulier album zal beslaan. Beide bands zullen elk nummer opnemen. Onze bijdrage ‘Prehistoric Maze’, is een nieuw begin dat verder gaat dan alles wat we voordien gedaan hebben."

Onvoorspelbaar
Met The Wedding is Oneida waarschijnlijk de meest onvoorspelbare band van het moment geworden. Alles lijkt plots te kunnen maar waar zijn de heren zelf mee bezig? "In september komt die split-12 inch dus en het volgende volledige album is voor volgend jaar gepland. Momenteel lijkt het erop dat het een dubbel-cd wordt, getiteld Thank Your Parents. Het zal extreem hard en intens zijn. Op dit moment trachten we onze muzikale grenzen te verkennen om zo op de meest onverwachte plaatsen terecht te komen. We proberen een combinatie te brengen van dancehall, folk en hymnes. Uiteraard belanden we daarbij steeds op de verkeerde plaats."

Brooklyn
Oneida-drummer Kid Millions is momenteel door Ex Models ingelijfd als vaste drummer. Tenminste wat het studiowerk betreft want binnenkort komt die band als een duo op tour in Europa. Wel nam hij met hen alvast Chrome Panthers op waar Ex Models toch een andere richting uitgaat. Ze stapten af van het principe van korte nummers en het lijkt erop dat de nieuwe nummers een serieuze injectie van hypnose en herhaling gekregen hebben. Zit daar Oneida misschien voor iets tussen? "Ex Models zijn goede vrienden van ons. Ik vermoed dat het een natuurlijke zaak is dat we elkaar beïnvloeden, zeker nu Kid bij hen drumt."

Oneida heeft zeker geen poging ondernomen om Ex Models geluiden of muzikale benaderingen op te dringen. Als er een overlapping is, dan is dat gewoon deel van de organische uitwisseling die voortkomt uit het leven in een gemeenschap waar je elkaar de hele tijd hoort musiceren. Fat Bobby heeft het daarbij natuurlijk over Brooklyn, volgens hem op muzikaal vlak een geweldige plaats. "Er is altijd meer muziek dan de meeste mensen kunnen horen of begrijpen. Een paar jaar geleden stond Brooklyn plots in de belangstelling met Liars en the Yeah Yeah Yeahs, fantastische bands maar ze zijn maar het topje van de ijsberg."

"Het is jammer dat mensen vaak na een paar bands gehoord te hebben, denken dat ze weten hoe Brooklyn klinkt. Want dat is helemaal niet het geval. Het punt is net dat je in Brooklyn om het even wat kan doen en steeds mensen zal vinden die geïnteresseerd zijn en het feit respecteren dat je nieuwe, spannende muziek maakt. Je moet vooral niet proberen om een band te zijn die al bestaat."

Binnenkort komt Oneida The Wedding live voorstellen. Wat kunnen we verwachten? "Sommige nummers zullen moeilijk, verwrongen, wankelend en knarsend klinken en andere elegant. Ik ben er zeker van dat ze allemaal heel erg klinken als Oneida."

Oneida is op de volgende lokaties te bekijken:
14/05 NL – Paradiso (Amsterdam)
27/05 NL - WORM @ Calypso ­ (Rotterdam)
28/05 B – 4AD (Diksmuide)
29/05 B – Lintfabriek (Kontich)
30/05 NL – Paard (Den Haag)

foto 1: Juli Wemer, foto's 2, 3 en 4: Paule Saviano

http://www.kindamuzik.net/interview/oneida/oneida-absolute-trouw-aan-hun-eigen-fucked-up-visie/9456/
Meer Oneida op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/oneida