• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Nick Cave and the Bad Seeds | Push the Sky Away

De The Boatman's Call van Grinderman.
CD, Mute/PIAS

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 18 februari 2013

In 1973 vormde Nick Cave met Mick Harvey de band The Boys Next Door. Dat werd eerst The Birthday Party en toen Nick Cave & The Bad Seeds. Kort na de release van Dig, Lazarus, Dig!!! verliet Harvey echter The Bad Seeds en zo is Push the Sky Away de eerste plaat zonder hem. Niet alleen het einde van een tijdperk, maar toch ook het vertrek van de coschrijver van 'The Mercy Seat' en 'Red Right Hand'. Omdat de andere gitarist Blixa Bargeld al eerder is vertrokken, hebben The Bad Seeds nu zelfs helemaal geen vaste gitarist meer.

De nieuwe rechterhand van Cave is de multi-instrumentalist Warren Ellis. Zij waren eerder samen al de spil van Grinderman. Op bepaalde punten is deze Bad Seedsplaat ook gewoon een voorzetting van dat project, zoals bijvoorbeeld in het opbouwen van nummers uit loops van vervormde geluiden. Vergelijk 'The Water's Edge' van Push the Sky Away maar met 'Electric Alice' van Grinderman. Ook een overeenkomst zijn de teksten; Cave houdt zich weer flink bezig met de seksuele problemen van de ouder wordende man.

Waar de Grindermanplaten echter vrij stevige, gitaargeoriënteerde platen waren, daar is Push the Sky Away juist een erg rustige plaat met een kleine rol voor de gitaar. Wat dat betreft ligt het album meer in het verlengde van The Boatman's Call.

Het probleem van die plaat en alle Nick Cave & The Bad Seedsplaten die erna kwamen is dat ze naast goede nummers ook veel volstrekt inwisselbare pianoballads bevatten. Niemand schrijft zulke goed ballads als Cave, maar zijn kwaliteitscontrole was het laatste decennium niet altijd even goed. Push the Sky Away bevat gelukkig vergeleken met zijn voorgangers relatief weinig van zulke lopendebandballads. Als een track er al naar neigt, zoals opener 'We No Who U R' of 'Mermaids', dan is er het gelaagde 'Grinderman'-stijl arrangement om er nog een frisse draai aan te geven. 'The Water's Edge', 'We Real Cool' en 'Higgs Boson Blues' zijn sowieso gewoon topkwaliteit Nick Cave-songs.

Ondanks die positieve punten, hoor je toch nog te veel het vaste stramien terug waarin Cave lijkt te zitten sinds hij vanuit zijn kantoor in Brighton werkt. Het niveau van meesterlijke platen als The Firstborn Is Dead of Let Love In haalt Push the Sky Away daarom niet. Wel is het de beste Nick Cave & The Bad Seedsplaat geworden sinds Murder Ballads uit 1996, hoewel er dus ook veel te zeggen valt voor de stelling dat het eigenlijk een rustige Grindermanplaat is. De beste Grindermanplaat dan bovendien.

http://www.kindamuzik.net/recensie/nick-cave-and-the-bad-seeds/push-the-sky-away/23706/
Meer Nick Cave and the Bad Seeds op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nick-cave-and-the-bad-seeds