http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Neil Young | A Letter Home

Halfvergeten herinneringen.
CD, Third Man

Tekst: Roelof Schipper

Publicatiedatum: 20 mei 2014

Wat doe je als je Neil Young heet en je hebt onlangs je Pono (een voor Toblerone uitgemaakte hifigeluidsdrager) gelanceerd? Dan kom je met de meest gruizige, lofi klinkende plaat uit je carrière,A Letter Home. Geen origineel materiaal, alleen covers. Opgenomen met twee elastiekjes en een conservenblik.

Jack White trok Young zijn Third Manstudio in, waar de plaat via een soort telefoonhok met maar liefst één microfoon rechtstreeks op vinyl werd gekrast. Jack White en Neil Young slagen er wonderwel in van een berg aan okergeel gekleurde herinneringen - oud materiaal van Tim Hardin, Willie Nelson, Bob Dylan - een relatief luisterbaar geheel te bouwen. Hoogtepunt is wel 'Needle of Death' van Bert Jansch, dat door de krasserige kwaliteit nog galliger klinkt dan het origineel.

Het is echter niet altijd goud wat gelegenheidsduo White en Young aanraakt. Het toch al leutige 'On the Road Again' wordt met name dankzij het bizarre gehark op de piano (Jack White) nog eens extra aan flarden gespeeld. Ook Neil Young speelt bij tijd en wijlen een enthousiaste (afschuwelijke) noot mee op zijn mondharmonica.

Dat is helemaal niet erg - een coverplaat hoeft per slot van rekening niet altijd een American Recordings te zijn. Wat dit dan wel is? Dat blijft een beetje onduidelijk. Een curieus, nostalgisch werkje. Een opgegraven fossiel. Museummateriaal, misschien.