• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Neil Young / Admiral Freebee

Neil Young en zijn Electric Band schuren de oren.
06 juni 2009, Sportpaleis, Antwerpen

Tekst: Piet Notteboom

Beeld: Martijn Booij

Publicatiedatum: 08 juni 2009

Vierenzestig en actiever dan ooit, of die indruk laat Neil Young toch na. Liefst vier keer vereerde Shakey de Belgische fans met een concert: vorig jaar twee keer intiem in de Antwerpse Stadsschouwburg en één keer (minder intiem maar even sterk) op de wei van Rock Werchter. Eerder dit jaar investeerde Young volgens de beproefde methode een minimum aan opnames en takes in Fork in the Road, wat een ietwat halfslachtige plaat opleverde. Wat er ook van zij: nieuwe plaat, nieuwe tour en dus komt Neil weer naar België.

De taak die voor een voorprogramma is weggelegd is niet altijd even dankbaar, maar Belgische singer-rocksongwriter Admiral Freebee, die net zoals Young eerder samenwerkte met producer John Hanlon, slaagt er echter in een blikje radiohits open te trekken die het Belgische publiek aardig weten te bekoren.

Ondanks die nieuwe plaat kan je wel verwachten dat het grootse deel van het publiek een resem oude hits wil horen en dus verklaart Neil Young de show voor geopend met een aaneenrijging van epische gitaarsolo's en feebacksessies die uiteindelijk resulteren in 'Love and Only Love', dat al in 1990 op Ragged Glory verscheen. In een eerste kwartier, dat behoorlijk verstoord wordt door een krakkemikkige geluidsbalans, geven Young en de zijnen het beste van zichzelf en bewijzen met 'Hey Hey, My My', 'Pocahontas', 'Spirit Road' en een serie monsterachtige gitaaruitbarstingen dat de peetvader van de grunge nog steeds verschroeiend kan uithalen. Dat blijkt vooral wanneer het geluid min of meer in verhouding wordt gebracht en de band fantastische versies van publiekslievelingen 'Cortez the Killer' en 'Cinnamon Girl' over de zaal laat waaien.

Wel jammer dat gigantische concertzalen als het Sportpaleis altijd eerst als een blikken doos moeten klinken en er dus al een deel van de sfeer in rook is opgegaan. Young vraagt zich dan ook behoorlijk terecht af waarom het publiek zo stil is. Pas bij 'Heart of Gold' en een uitgesponnen 'Rockin' in the Free World', lijken de bezoekers goed los te komen.

Heeft dit publiek Shakey de voorbije twee jaar te vaak gezien, is het geluid net niet goed genoeg en zijn dit eigenlijk wel vragen om te stellen bij een levende legende als Neil Young? Hoe dan ook, het concert is zeker niet slecht, maar ook niet geniaal. Grungy vooral.

Foto's zijn van het concert een dag later, in Ahoy, Rotterdam.

http://www.kindamuzik.net/live/neil-young/neil-young-admiral-freebee/18730/
Meer Neil Young op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neil-young