Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is hoog tijd voor fans van intense luisterelektronica om hun oor te luister te leggen bij Murcof, 's werelds nieuwste lieveling op ambientgebied. De Mexicaanse elektronicus kwam op voorganger Remembranza nog relatief toegankelijk uit de hoek met zijn sferische dubtechno, maar die tijd lijkt voorbij.
Op Cosmos toont Fernando Corona zich namelijk vooral een liefdevolle geluidssadist. Hij laat de luisteraar lijden onder impliciete baslijnen, kraakheldere beats & bleeps, verstikkende noise, melancholische strijkers, spokerige vocalen, zieltergende piano-akkoorden en filmische soundscapes.
Qua referenties neigt het uitermate brede Cosmos daarom naar Biosphere, Kangding Ray, Erik Satie en een beatloze maar des te harder zuigende variant op Basic Channel. Dub, ambient, glitch, minimalisme, techno, het is er allemaal.
Zoals te verwachten is het auditieve gevolg van deze combinatie angst. Pure angst, en Murcof weet dat optimaal en doelbewust te exploiteren. Waar hij op Remembranza soms wat doelloos rondkabbelde, daar slaat hij op Cosmos genadeloos en precies op de juiste plek toe. De daaropvolgende wond is er één van grote schoonheid, met als gevolg een geestverruimende neurose, gevolgd door een extatische depressie en een veelbelovende nachtmerrie. Murcof op zijn best dus.
http://www.kindamuzik.net/recensie/murcof/cosmos/15982/
Meer Murcof op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/murcof
Deel dit artikel: