• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

InterZone Ambient Festival

Verboden te zitten.
29 september 2007, Theater de Kikker, Utrecht

Tekst: René Passet

Beeld: René Passet

Publicatiedatum: 02 oktober 2007

"Ik heb nog een vraag, " wil een vrouw aan het begin van de avond weten, "waarom hebben jullie eigenlijk de stoelen weggehaald?" Het antwoord vanaf het podium komt op hoongelach vanuit de goedgevulde zaal te staan. Het gedeeltelijk weghalen en het afzetten van de rest van de stoelen in het sfeervolle Utrechtse theater De Kikker is een flinke blunder van het plaatselijke groepje dat zich 'InterZone' noemt en het tweedaagse ambientfestival organiseert.

Wat wil je nou liever op ambient dan lekker comfortabel hangen, relaxen en wegsoezen? Dat lukt maar matig op een houten harde vloer. De handvol zitzakken die her en der zijn neergekwakt, verzachten voor sommigen het leed. Ach, het is klein leed. Want het stoelengedoe is de enige smet op een verder uiterst relaxte avond waarop vier artiesten onder gedempt licht in een muisstille zaal de deuren van hun dromenfabriek openzetten.

"Thank you for being so quiet tonight", verzucht Jessica Bailiff [foto rechts] halverwege haar concert. Daarbij krijgt de Amerikaanse uit Ohio hulp van de Belgische Annelies Monseré die beurtelings gitaar, piano, cello en vibrafoon speelt. Twee jonge vrouwen in zwarte maillots, lage schoentjes en een geconcentreerde blik die met het kleine gebaar grote muziek maken. Een paar goed gekozen akkoorden, een flinke dot echo en een paar regels zangtekst. Nee, het is niet breekbaar of melancholiek, maar mooi is hun slowcore wel. Prachtig zelfs.

Fijn ook dat er even 'echte' instrumenten op het podium te zien zijn. De rest van de avond staart het publiek naar roerloze kerels die op hun beurt naar een laptop staren. Dat is gelijk ook het manco van het live brengen van ambient. Visueel gezien is het net zo interessant als kijken naar het verspringen van de secondewijzer in de stationshal. Beter doe je je ogen dicht en laat je de traag golvende digitale klanken over je heen stromen.

Alleen openingsact Klimek [foto links] heeft eye candy meegenomen. De digitale diashow van de Duitser over zijn reizen door Porto, Parijs en de Negev-woestijn is beter genietbaar dan zijn kille gesamplede muziek vol dissonanten. Nee, dan valt de klassieke, harmonieuze ambientset van de Amerikaan Shuttle 358 beter in de smaak. Al komen de meeste bezoekers toch voor de Mexicaanse tripmeester Fernando Corona, beter bekend als Murcof.

Zijn set is donker en spannend, met langgerekte en vervormde kerkklokken die boven donkerbruine grondtonen hangen. Af en toe duiken de gesamplede violen op waarmee hij ooit bekend werd maar vaker zoekt Corona het in sfeer dan in een duidelijke textuur. Een zalvend einde voor een houten kont.

http://www.kindamuzik.net/live/murcof/interzone-ambient-festival/16047/
Meer Murcof op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/murcof