http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Mist | Bye Bye

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
CD, Astro/Sonic Rendezvous

Tekst: Wilko van Iperen

Publicatiedatum: 02 juni 2005

Onder het mom van ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ bracht het Amsterdamse Mist onlangs z’n tweede album uit. Bye Bye bevat veel oerdegelijke gitaarpop, geschoeid op wat inmiddels wel de Hollandse leest mag heten. Melancholische pop die de jaren zestig maar niet los lijkt te kunnen laten.

Rick Treffers & co speelt heel wat leuke dingen klaar op dit tweede album van Mist. Een klein liedje als het titelnummer wordt expres klein gehouden terwijl er veel subtiele dynamiek in verborgen zit. Tel daar het rockende ‘Hips of the Year’ en ‘Slowman’ met de fijne achtergrondstemmen maar bij op. Opvallend is dat Treffers niet voor rechttoe-rechtaan melodieën kiest maar een beperkt bereik optimaal benut. Zo weet hij telkens weer een gevoelige snaar te raken.

Dat houdt Mist eigenlijk een heel album vol: bovengemiddeld goede popliedjes die vergelijkingen opeisen met Daryll-Ann en Crowded House. Er is enkel één groot manco. De drang om ‘gewoon mooie popliedjes te schrijven’ levert ook niet meer op dan dat. Nergens zijn er dwarse gitaren te horen of een ander afwijkend geluid. Het ontbreekt Bye Bye aan een gezonde portie spanning en artistieke gekte waardoor het woord ‘gewoontjes’ al snel opduikt.

Iets meer The Shins en iets minder Novastar zou Mist goed doen, maar dat terzijde. Bye Bye is een fijn album dat het goed zou moeten doen op radio 2.