• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Mist: Een nieuwe start door rustiger vaarwater

Steeds meer bands beseffen wat het gemak en de voordelen van het homerecorden zijn. De prijs en de kwaliteit van de benodigde apparatuur zijn van dien aard dat een studio overbodig lijkt te worden. Ideaal dus voor muzikanten met weinig geld en experimenteerzucht.

Tekst: Alexis Vos

Publicatiedatum: 13 april 2003

Zo ook Rick Treffers (35), zanger/gitarist/componist van de Amsterdamse band Mist. Op hun laatst verschenen album We Should Have Been Stars is Mist een nieuwe weg ingeslagen. Weg zijn de gitaarpopliedjes die ze, toen nog onder de naam Miss Universe, acht jaar lang maakten. Met hun eigen opnameapparatuur werden ingetogen, intieme luisterliedjes op de harde schijf vastgelegd vol met warme analoge en digtiale klanken. Door toedoen van de Amerikaanse Miss Universe-verkiezingen moest de band vorig jaar van naam veranderen. Was dit ook meteen dé aanleiding om een nieuwe muzikale koers te varen? "Nee, zeker niet. We hadden de plaat zelfs al opgenomen en gemixt toen we te horen kregen dat we onze naam niet meer mochten gebruiken. Kwam eigenlijk ook wel goed uit aangezien we Miss Universe ook niet meer bij ons vonden passen. Vijf dagen voordat de plaat naar de drukker ging hebben we besloten om de band Mist te gaan noemen, naar een suggestie van een kennis. Die naam sprak ons zeer aan. Het is krachtig en melancholisch en begint ook met een M, dus dat is makkelijk voor de platenzaak." Hoe kwamen jullie dan bij dit nieuwe geluid terecht? "Op een demo die we in 2001 maakten stond het nummer 'Platitude & Art' dat in die rustige sfeer lag. We vonden dat de ingehouden emotie daarop het nummer veel sterker maakte. Daarna rolden er meer nummers uit in die stijl zoals 'In Love With Love' en 'Everyting's Clear'. Het heeft ook te maken met je eigen persoonlijke leven waardoor ik anders ging zingen en Ivar (Vermeulen; toetsen,samples) speelde steeds meer op de Fender Rhodes die een prominente rol op het album heeft gekregen. En de muziek die we toendertijd veel luisterden van The Notwist, Sparklehorse en Burt Bacharach en dat soort dingen zal ook wel een indirecte invloed hebben gehad. We staan ook nog steeds achter onze oude muziek hoor, maar dit was sfeervoller; een aparte persoonlijke sound."

In welke mate heeft het zelf opnemen van de muziek in de oefenruimte en je eigen woning hier een stempel op gedrukt? "De koers waar we naar toe wilden was al gezet, dus een directe invloed heeft het niet gehad. Je hebt wel alle tijd om eraan te werken wat wel zo prettig is, maar als we het in een studio hadden opgenomen zou het misschien hetzelfde hebben geklonken." Het geluid van We Should Have Been Stars is dat van liedjes die zich in een warm bad onderdompelen en zich met olie laten insmeren. Het enige minpuntje is de wat zwakke sound van de drums wanneer ze wat steviger moeten klinken, zoals op 'The Belong Song' of ten einde van 'Soon'. "Ja, daar kan ik het wel mee eens zijn. Het is erg lastig om drums goed op te nemen en die hardere nummers hadden misschien wat dat betreft beter gekund. Misschien komt er volgende keer een technicus bij, maar we gaan zeker op deze voet verder."

Hoe werken jullie aan de nummers? "Voor We Should Have Been Stars hadden we allemaal ongeveer hetzelfde idee van wat we wilden en hoe het moest klinken. Ik schrijf alle nummers, de anderen hebben dat nooit gedaan of gewild, en dan beginnen we te spelen. Ivar is heel goed in de kunst van het weglaten en doet veel aan de arrangementen en Jaimy (Quite; drums) en Erik (Verhoef; bas) zijn vrij om te doen wat ze willen. Als er knopen gehakt moeten worden ligt het vetorecht uiteindelijk wel bij mij, maar we komen overal goed uit." Zijn de andere leden niet te afhankelijk van jou als songsmid zijnde? "Nee, we spelen al 10 jaar samen en muzikaal gaat het goed. Al het geld wat binnenkomt verdelen we onder elkaar ook al staan de songcredits op mijn naam."

Het thema van de plaat is het verlies van een geliefde, niet echt een orgineel onderwerp. "Ja maar goed dat ontstaat vanzelf. De teksten zijn erg persoonlijk en ik zing wat er in me opkomt en me dus ook bezighoudt wanneer ik aan het spelen ben. Ik denk daar niet teveel over na. Zo is 'Fade In Fade Out' in een half uur geschreven. Dat gebeurt gewoon." Is het niet moeilijk om zulke persoonlijke zaken ook op het podium te behandelen? “Nee, tijdens optredens is het een gevoel dat op het publiek afkomt niet een persoonlijk iets wat ik overbreng. Mensen herkennen zich in het gevoel van de liedjes. Ik denk niet bij elke zinnetje 'wat zullen ze daar van denken'. Op het podium zit ik in m'n eigen wereldje."

Rick Treffers is naast muzikant ook popjournalist voor het Haarlemsch Dagblad en Aloha. Ook in de muzikantenwereld kijken er genoeg mensen met scheve ogen naar elkaar. Heeft dit hem nooit problemen met collega's opgeleverd en maakt Rick ook gebruik van zijn (journalistieke) contacten? "Ik begon met muziek maken toen ik 15 was en ik schrijf er nu sinds m'n 27ste over , maar ik vind dat geen raar contrast. Als je van muziek houdt wil je daar je mening over geven, dat doen alle muzikanten. Ik heb er ook geen problemen mee, meer de andere mensen. Het werkt ook eerder tegen mij zodat ik moeilijker publicaties kan krijgen. Een voorbeeld is Samsonic. Die hadden een recensie geschreven, maar deze werd uiteindelijk niet gepubliceerd omdat ik voor Aloha werk. Het gaat toch om de muziek denk ik dan. Kregen we later een reactie dat ze de muziek ook niet bij hun vinden passen, dat konden ze dan beter eerder zeggen. Erg onprofessioneel vind ik dat. Je hoeft niet bang te zijn voor vriendjespolitiek als je inhoudelijk over de muziek schrijft. Het levert conflicten op, maar dat wist ik van tevoren." Ondanks dit voorvalletje is de ontvangst van de nieuwe plaat uitermate positief. "Ja we mogen zeker niet klagen, alleen KindaMuzik was er wat minder te spreken over haha. Maar in Nederland en Spanje zijn de recensies erg goed."

En jawel, dan zijn we nu bij Spanje aangekomen. Het land waar Mist kind aan huis is en een contract heeft bij het label Astros Discos. Rick studeerderde in 1990 in Madrid en heeft, als muzikant en muziekliefhebber zijnde, in die tijd veel contacten opgedaan in de scene. Via het label Chami Records zijn ze uiteindelijk bij Astros terechtgekomen, de grootste independent van Spanje wat hen vergelijkbaar maakt met Excelsior in Nederland. "De plaat loopt daar erg goed en we krijgen veel aandacht in de pers. Ik heb daar in twee dagen 35 interviews gegeven en ook mochten we optreden in een tv-programma op de grootste publieke zender. We zitten ongeveer 2 keer per jaar in Spanje en eind april gaan we daar en in Portugal een tour doen langs zalen die vergelijkbaar zijn met Het Patronaat in Haarlem." Wat is het verschil tussen optredens in Nederland en Spanje? Treffers: "In Spanje zijn ze enthousiaster als het om nieuwe bands gaat. Ze gaan naar een concert toe om een goede tijd te hebben en komen met een bepaalde verwachting en enthousiasme naar je kijken. Daardoor ga je ook beter spelen. In Nederland is het afwachtender, staat men in eerste instantie met een afstandje van het podium in een kringetje." Toch dan maar liever een Spanjaard geweest? "Oh nee ik ben er zeker trots op om Nederlander te zijn, maar ik zie mezelf óók als Europeaan. Voor ons soort muziek is Spanje gewoon erg goed. Er is veel aandacht voor rustige gitaarmuziek. Het is echt het land van de fanzines en er gebeurt veel wat dat betreft. In Nederland doen hardere bands het meestal weer beter."

In april een tour door Spanje en wat dan? "Ja in Nederland is het erg lastig om aan optredens te komen. We zijn nu samen met At The Close Of Every Day bezig om in het najaar een tournee door het clubcircuit te regelen. En we zijn zelf al begonnen met het opnemen voor de nieuwe plaat, maar daar zit geen haast achter. Wel ben ik samen met ondermeer Erik (Verhoef, bassist) bezig aan een Nederlandstalig project wat rond de zomer moet verschijnen. En helaas heeft Erik per heden ook afstand moeten nemen van Mist. Zijn privéleven stond het niet meer toe om bijvoorbeeld mee naar Spanje te gaan. Wel blijft hij actief bij Mist in de studio en eventueel bij optredens in Nederland op gitaar enzo. Zijn vervanger is Jeroen Luttikhuis. We hebben zeker vertrouwen in de toekomst en denken dat het nu kan gaan lukken en daar proberen we alles voor te doen.”

http://www.kindamuzik.net/interview/mist/mist-een-nieuwe-start-door-rustiger-vaarwater/2857/
Meer Mist op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mist