Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de donkere vroege jaren tachtig was Factory Benelux de ingang op het vasteland voor het legendarische label Factory uit Manchester (Joy Division, Happy Mondays). Na het faillissement in de jaren negentig verdween tevens deze Brusselse afdeling. Enkele jaren geleden is Factory Benelux nieuw leven ingeblazen met als doel het heruitgeven van releases uit die tijd.
Sparks in a Dark Room van de Amsterdamse Minny Pops komt daarbij ook aan de beurt. Na het maken van misschien wel de meest compromisloze plaat uit de Nederpopgeschiedenis (Drastic Measures, Drastic Movement in 1979) en het aanzwengelen van de Ultrabeweging in 1980, brengt het label in 1982 het album uit. De groep heeft in Engeland in de jaren daarvoor behoorlijk wat aanzien opgebouwd en de plaat past perfect in de dan heersende inktzwarte tijdgeest.
De elektronische, minimalistische doemwave is kil doch uitermate dansbaar, maar dat dansen gebeurt dan wel op een vulkaan. Wally van Middendorp prevelt emotieloos zijn teksten, tegen een achtergrond van spaarzame toetsen- en snarentonen. Drums en ritmebox houden de boel bij elkaar. Sparks in a Dark Room is een van de donkerste platen die ooit in Nederland gemaakt werd. Het claustrofobische maar onweerstaanbare 'Time' zal tegenwoordig nog steeds menig vleermuizenfeestje in beweging krijgen. Het topzware en dramatische 'Wong' is eveneens een hoogtepunt.
De bonus-cd is een weergave van het concert dat de uit de as herrezen Minny Pops gaven op het Ultra 2012 Festival in De Melkweg. Dertig jaar later klinkt de band live onverminderd tegendraads en uniek, met als uitschieters een schitterende, bijna dansbare uitvoering van 'Dolphin's Spurt', een inktzwart 'Wong' en een stuwend 'Time'. De droogkloterige opmerkingen van Wally van Middendorp tussen de topzware nummers door maken het iets luchtiger.
Gitarist Mark Ritsema en bassist Pieter Mulder vullen met venijnige postpunkklanken vakkundig de gaten die de elektronica openlaat. Zelfs de theremin wordt uit de kast gehaald. De bewuste non-zang van Van Middendorp, in Engels met een zwaar Nederlands accent, komt op het podium nog meer bovendrijven. Er was een tijd dat Nederlandse bands muzikale grenzen opzochten of zelfs verlegden. Deze mooi verzorgde heruitgave is hier een fraai voorbeeld van.
http://www.kindamuzik.net/recensie/minny-pops/sparks-in-a-dark-room/25309/
Meer Minny Pops op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/minny-pops
Deel dit artikel: