• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Midnight | No Mercy for Mayhem

De ware troonopvolger van Motörhead.
CD, Hell's Headbangers

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 10 december 2014

De uiterste houdbaarheidsdatum van Motörhead lijkt nu toch met rasse schreden te naderen. Terwijl het goede voorbeeld van Lemmy juist nu zo nodig is. Wie de metalscene anno 2014 beschouwt, ziet een treurig beeld. Voor één helft bestaat hij uit mannen met hipsterbaarden die eindeloos in de laagste regionen van het bereik van het menselijk oor meanderende doom metal maken en voor de andere helft uit fris geknipte sportschooljongens die zoveel mogelijk breakdowns per song uit hun zeven- en achtsnarige gitaren persen. Zwaar en agressief is het allemaal wel, maar het mist ranzigheid en de onderbuikvitaliteit die daar vanuit gaat. Een pakkend refreintje schrijven is er ook al niet bij.

Gelukkig is daar Jamie 'Athenar' Walters, de man die in zijn eentje rock-'n-roll weer het riool in trekt. Hij zingt, gitaart, bast en drumt een aantal songs bij elkaar en brengt dat dan uit onder de naam Midnight. Meestal op een ep of split (meer underground) maar met No Mercy for Mayhem voor de tweede keer ook op langspeler.

En wat een plaat is het geworden. Athenar destilleert het beste van Motörhead en Venom tot tien onweerstaanbare energiebommen. Dat lukt hem het beste als er een lekker rollende groove is, zoals in het titelnummer, 'Prowling Leather' of 'Degradation', maar als voor de afwisseling de beuk er flink wordt ingegooid, zoals in 'Evil Like a Knife' of 'Try Suicide' dan is het resultaat niet veel minder. Om de herrie catchy te houden strooit Athenar lustig met melodieuze gitaarhooks. Uiteraard heeft elk nummer ook een volkomen belachelijk refrein dat gewoon meegeschreeuwd móét worden. Eigenlijk is Athenar onder de beulskap en kogelriemen gewoon een popliedjesschrijver van het hoogste niveau. Net als Lemmy dus. En oh ja, de productie van No Mercy of Midnight is ook geweldig: rauw genoeg om de liefhebber te behagen, maar ook weer niet zo lofi dat de gemiddelde hardrockliefhebber hard wegrent.

2014 was geen jaar om over naar huis te schrijven voor de liefhebbers van gitaren met veel distortion, maar er was één duidelijk lichtpunt: met No Mercy for Mayhem bewijst Midnight de ware troonopvolger van Motörhead te zijn.

http://www.kindamuzik.net/recensie/midnight/no-mercy-for-mayhem/25554/
Meer Midnight op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/midnight