• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Metallica | St. Anger

The Four Horsemen zijn terug.
CD, Vertigo/Universal

Tekst: Vinodh Lalta

Publicatiedatum: 21 juni 2003

Metallica werd jarenlang op handen gedragen als een van de grondleggers van de heavy metal. Maar toen ze met de albums Load en Reload een volkomen andere (lees: halfzachte en commerciële) koers gingen varen, verloren ze daarbij een hoop van hun oudgediende fans. Maar het nieuwe album St.Anger kan daar zeker verandering in brengen.

St.Anger laat namelijk een veel brutere Metallica horen dan we de afgelopen jaren gewend waren. Het album opent in volle vaart met 'Frantic' en het gaspedaal blijft vanaf dat moment eigenlijk aan één stuk door ingedrukt. Wie de single 'St.Anger' heeft gehoord, heeft een goed idee van hoe het album klinkt: snoeihard, retesnel en vooral ook erg rauw.

Jammer genoeg komt dat rauwe ook tot uiting in de productie van het album. Qua geluid is St.Anger namelijk echt om te janken! Het lijkt wel alsof je naar een of andere half-afgemixte demotape zit te luisteren. Vooral het drumgeluid is werkelijk een ramp: blikkerig en vlak, bijna alsof Lars Ulrich op de pannenset van z'n moeder zit te rammelen. Erg jammer, want dit is voor het eerst in jaren sinds we hem weer eens in volle vaart te keer horen gaan, compleet met razendsnelle double bass-partijen. Het brengt meteen weer herinneringen terug aan de goeie, oude tijd van Kill 'Em All en Master of Puppets.

Maar dat is dan ook het enige aan dit album dat aan Metallica oude stijl doet denken, want muzikaal gezien heeft het weinig tot niets met het verleden te maken. Sterker nog: Metallica anno 2003 klinkt eigenlijk meer als Anthrax dan als zichzelf! Luister bijvoorbeeld maar eens naar de gitaar- en bassriffs in o.a. 'My World' en vooral ook de zanglijn: die hadden zo van Anthrax' Stomp 442 kunnen komen.

Met St.Anger hebben de mannen van Metallica, na jaren van dwaling, het goede pad weer teruggevonden. Maar het is te hopen dat ze op het volgende album weer wat aandacht aan de productie besteden. Want juist van een miljoenenband als deze verwacht je toch wel een betere afwerking dan dit. Gelukkig hebben de mannen van Metallica inmiddels weer een nieuwe bassist gevonden in de persoon van Robert Trujillo. Dus dan kan producer Bob Rock zich weer concentreren op zijn hoofdtaken in plaats van op zijn basspel en dat is wel hard nodig ook!

http://www.kindamuzik.net/recensie/metallica/st-anger/3406/
Meer Metallica op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/metallica