• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Metallica / Machine Head / The Sword

Bling-blingbekkens en Metallicastrandballen.
30 maart 2009, Ahoy, Rotterdam

Tekst: Martÿn ter Haar

Beeld: Rob Funcken

Publicatiedatum: 31 maart 2009

De Metallicafan is nog niet getroffen door de recessie, want de Ahoy is ondanks tickets van 65 euro gewoon vol. Met The Sword en Machine Head is er dan ook een behoorlijk aantrekkelijke line-up voor de avond. Helaas gaan beide voorprogramma's ten onder aan het vaste noodlot van voorprogramma's in Ahoy: volkomen waardeloos geluid.

Bijna vanzelfsprekend is bij Metallica het geluid ineens wel goed. Zoals alles technisch perfect is. Dit is een show van megaformaat met vuurwerk in alle kleuren, lasers en zelfs Metallicastrandballen. Dat aan alle details is gedacht blijkt wel uit het smetteloze blinken van Lars Ulrichs bekkens; ze glimmen of ze stuk voor stuk minimaal een uur gepolijst zijn door een daartoe speciaal aangestelde assistent.

Het optreden begint wat stroef met een aantal nieuwe nummers. James Hetfield stelt dan zelfs de onverstandige vraag of het publiek graag die nieuwe nummers wil horen. Zelden zal een volle Ahoy tijdens een metalconcert zo stil geweest zijn. Maar waarschijnlijk is die reactie ingecalculeerd, want Metallica gooit meteen erna de klassieke thrasher 'No Remorse' eruit.

Vanaf dat moment komt de vaart erin. Een groot deel van de set bestaat nog steeds uit nieuw materiaal, maar de betere nummers van Death Magnetic klinken live beter dan op plaat en blijven prima overeind tussen de oudere krakers. En die zijn echt oud, want (Re)Load en St. Anger worden volledig overgeslagen. Toch is de setlist geen geval van "U vraagt, wij draaien", want 'Battery' en 'For Whom the Bells Tolls' ontbreken ten faveure van bijvoorbeeld een zeer sterke uitvoering van 'Of Wolf and Man'.

Want wat duidelijk wordt, is dat als ze eenmaal op stoom zijn gekomen, Metallica zijn status als 's werelds grootste metalband volkomen waar kan maken. Zelfs de veel bekritiseerde Ulrich laat een prima indruk na op zijn bling-blingdrumstel. De andere bandleden rennen zeer gestructureerd rond over het in het midden van de zaal gezette podium, zodat iedereen altijd iets kan zien. Het publiek wordt zo langzaam naar een kookpunt gebracht, dat wordt bereikt tijdens een massaal meegezongen 'Master of Puppets'.

Alles wat daarna komt is eigenlijk bonus, inclusief die Metallicastrandballen, die naar beneden komen tijdens het afsluitende 'Seek and Destroy' en die aantonen dat Robert Trujillo een betere bassist dan voetballer is.

http://www.kindamuzik.net/live/metallica/metallica-machine-head-the-sword/18329/
Meer Metallica op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/metallica