Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
We zouden enorm uit kunnen wijden over de eenzame pianonoten, de glorieuze strijkpartijen en de hemelse koren. We zouden een analyse los kunnen laten over hoe Arvo Pärt, Philip Glass en Rachel's enerzijds en Brian Eno en Biosphere anderzijds van grote invloed zijn geweest op de composities. We zouden ook nog kunnen wijzen op zijn essentiële (strijkers)bijdragen aan Future Sound Of London (Dead Cities en The Isness) en Roni Size & Reprazent (In the Mode). En we zouden aan kunnen tippen dat Godspeed/Silver Mt. Zion weer terug naar de schoolbanken kan.
Maar dat doen we niet. Niet interessant. Wat veel interessanter en beter is, is wat Max Richters The Blue Notebooks met je doet. Hij raakt je. Hij ontroert. Hij laat je huilen. Hij hypnotiseert. Hij vervreemdt en komt vervolgens net zo makkelijk weer bij je terug. Klassieke muziek voor de 21e eeuw. Max Richter is geniaal.
http://www.kindamuzik.net/recensie/max-richter/the-blue-notebooks/5368/
Meer Max Richter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/max-richter
Deel dit artikel: