Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 2002 bundeldt Max Richter achttien composities onder de noemer Memoryhouse. Deze release, destijds uitgebracht op het al een tijdje ter ziele gegane BBC-label Late Junction, is al menige jaren niet meer te vinden. Het hippe FatCatlabel brengt hier gelukkig verandering in.
Max Richter is vooral gekend omwille van zijn postmoderne interpretatie van klassieke muziek, maar Memoryhouse is toch nog net iets anders dan zijn latere werk, waarvan The Blue Notebooks nog steeds als hoogtepunt geldt. Op de composities die op Memoryhouse terug te vinden zijn, laat Richter zich bijstaan door het filharmonische orkest van de BBC.
Memoryhouse ademt pure melancholie uit. In achttien bewegingen wil Richter de geschiedenis van Europa vatten in muziek. Titels als 'Europe After the Rain', 'Sarajevo', 'The Twins (Prague)' en 'Last Days' geven een idee van de verhaallijn. Een efficiënt ingezet instrumentarium van strijkers, blazers en toetsen zetten een sober resultaat neer dat als het ware de getormenteerde geschiedenis van het oude continent weergeeft. Ook het gebruik van flarden vreemdtalige tekst, zoals op 'Maria, the poet (1913)', draagt bij tot deze vervreemdende sfeer.
Richter slaagt er perfect in om ellende en bombast (bijvoorbeeld in 'Last Days') te vertalen naar een sfeervolle opname die de essentiële kiemen van zijn latere werk reeds in zich draagt. Memoryhouse is dan ook een must voor eenieder die hedendaags klassiek een warm hart toedraagt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/max-richter/memoryhouse/19536/
Meer Max Richter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/max-richter
Deel dit artikel: