Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je hebt van die bands waar de luisteraar alles van pikt. Uitermate makkelijk voor de muzikant, maar vaak lastig voor de recensent. Immers, ruikt elke scheet van Thom Yorke lekker? Ja, zegt de bezeten fan. Om over de muzikale uitspattingen maar te zwijgen. Die zijn natuurlijk allemaal van uitzonderlijke kwaliteit.
Bij Mastodon begint dat ziekelijke adoratiefenomeen ook een rol te spelen. Niet ten onrechte natuurlijk. Het laatste album Leviathan kon rekenen op lovende kritieken van vrijwel iedereen. Dit nieuwe Blood Mountain zal daar zeker nog een schep bovenop doen. Allereerst is dit Mastodons eerste plaat voor het grote Warner. Aan verspreiding en promotie ligt het dus niet. Het tweede, veel belangrijker feit: deze plaat is nog beter dan de vorige.
Blood Mountain is rauw. Bijna zo rauw als het debuut Remission. Opener 'The Wolf Is Loose' bevestigt dat meteen. Die titel alleen al. Maston klinkt echt als een stel op hol geslagen wolven. Grommend, bijtend en vies fel. 'Sleeping Giant' is het eerste flink epische nummer op de plaat en het refereert sterk aan de sfeer op Leviathan. Ook qua structuur zit dat nummer in die hoek: duidelijk van opzet (voor Mastodon-begrippen uiteraard).
Dat geldt niet voor de rest van het album. De opbouw van het gros van de nummers is zeer chaotisch. Luister eens naar 'Capilliarian Crest' en je snapt het. De licks die dat nummer vullen, zijn onnavolgbaar en werkelijk verslavend. De oerdrift waarmee Mastodon zijn muziek brengt, houdt de boel op de rails. De band heeft het technische vernuft van Dillinger Escape Plan en de ronkende rockmotor van Motörhead.
Een ideale combinatie in de hedendaagse metalwereld. Veel liefhebbers zijn het in Ozzy’s tuin gefabriceerde fabrieksmetaal toch wel wat zat. Voor die groep is Mastodon in het leven geroepen. Geen trucjes. Onvoorspelbaar en klassiek tegelijk. Niet voor niets gingen de voorprogramma’s voor Slayer de band gemakkelijk af (vele bands worden het podium af geschreeuwd). Heftige muziek moet heftig zijn. Dat lijken de brave popjongetjes die ook met Mastodon weglopen zelfs te begrijpen. Verdiende adoratie dus? Blood Mountain geeft het antwoord. Luisteren!
http://www.kindamuzik.net/recensie/mastodon/blood-mountain/13835/
Meer Mastodon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mastodon
Deel dit artikel: