• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Mark Olson | Political Manifest

Noodkreet van de kleine man.
CD, Glitterhouse

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 02 september 2004

Voor het geval dat u het nog niet wist: 2 november zijn de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. En mocht de documentaire Fahrenheit 9/11 van Michael Moore nog niet genoeg vernietigend werk hebben gedaan hebben voor President Bush, dan is er nog altijd Political Manifest, een plaatje dat lange tijd alleen bij concerten verkrijgbaar was en nu ook gewoon in de platenwinkel ligt.

De belangrijkste verzetmensen in de groep The Creepdippers zijn ex-Jayhawk Mark Olson en zijn trouwe echtgenote, de excentrieke, zeg maar gerust gekke, countryzangeres Victoria Willliams. Victoria en Mark, het koppel uit Joshua Tree, trekken op de opvolger van Mystic Theatre gelijk fel van leer in het openingsnummer ‘Poor G.W.’, een funky, bijna Curtis Mayfield-achtige, protestsong annex meezinger in de stijl van de song ´One Eyed Black Dog Moses´, een vreemd nummer dat op Olsons sololangspeler December Child en de verzamelaar Creekdippin´ for the First Time is te vinden.

”I'm going to punch George Bush”, zingt hij in het veelzeggend getitelde ´Potrait of a Sick America´. Verderop in het voortreffelijke nummer wordt de sfeer nog veel groezeliger. "I'm going to stuff the sermon on the mount down his throat. The women will sing praises over his beaten body.", dat zijn de woorden waarmee The Creekdippers het Witte Huis aanvallen en Bush voor een gevecht uitdagen. Je kunt je afvragen of Bush wel luistert naar die eenzame Jayhawk uit de woestijn, maar als kunstenaar moet je om je mening te verkondigen iedere kans grijpen en dat doet Mark Olson dan ook heel goed.

In ´The End of the Highway Rumsfeld´ haalt Olson nog eens een laatste keer flink uit naar de familie Bush die flink de zakken vult met petrochemische industrie. U moet weten dat de vader van Mark Olson om het leven kwam door een ziekte die veroorzaakt werd door die sector. "Your folks were in the petrochemical and business and PVC did my old man in", zingt een pisnijdige Olson. Naast de prachtige countrymelodieën die we gewend zijn van The Creekdippers, ligt de kracht van Political Manifest juist in die weinig verhullende songteksten. Dat het geen verbloemde poëzie is, maar de strijdlustige pennenvruchten van Olson eerder vergelijkingen oproepen met het werk van communist en folkzanger Woody Guthrie toont de noodzaak aan. De subtiliteit komt deze keer van twee traditionele gospels, ´My Father Knows Foes´ en a capella-afsluiter ´Coming, Coming´, die op een prachtige wijze worden uitgekrijst door de heksenstem van Victoria Williams, waarmee de woede van Mark Olson getemperd en het evenwicht terug is.

http://www.kindamuzik.net/recensie/mark-olson-the-creekdippers/political-manifest/7056/
Meer Mark Olson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mark-olson-the-creekdippers