Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je krijgt sterk het idee dat Mark Olson al platen maakt sinds de belegering van de Alamo. Hulp van enkele dolende zielen ten spijt, niet eerder klonk hij zo godverlaten alleen als op de cd Many Colored Kite.
De wispelturige singer-songwriter staat bekend om zijn bindingsangst. In 2008 weet een vluchtig en langverwacht avontuurtje met Gary Louris toch niet helemaal de magie van de periode met The Jayhawks op te roepen. Bij de heren knaagt waarschijnlijk nog iets te veel wrok. Bovendien is Olson veel te eigenwijs om als een soort plattelandsversie van Simon & Garfunkel zijn carrière te vervolgen.
Beter laat Olson zijn creativiteit de vrije loop in de heerlijk slonzige countryrock, zoals hij die sinds mensenheugenis met de Original Harmony Ridge Creekdippers of ex-vrouw Victoria Williams maakt. Op dit album stapt hij weer in zijn eigen voetsporen. Alles klinkt weer een tikkeltje meer akoestisch en kaler dan op de voorgangers. Toch weet hij met gastzangeressen als Vashti Bunyan ('No Time to Live without Her') en Jolie Holland ('Little Bird of Freedom') het gemis van zijn voormalige echtgenote aardig op te vangen.
Ook de aanwezigheid van Neal Casal zorgt dat Mark Olson er niet helemaal alleen voor staat op dit gekleurde album. En hoewel dit misschien niet meteen de beste instapplaat is, moet worden gezegd dat Olson zichzelf met Many Colored Kite weer opnieuw weet uit te vinden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mark-olson-the-creekdippers/many-colored-kite/20695/
Meer Mark Olson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mark-olson-the-creekdippers
Deel dit artikel: