Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Marduk is de metalvariant van Queens of the Stone Age, in die zin dat je bij elk nieuw album wel ongeveer weet hoe het gaat klinken, maar dat er toch altijd interessante artistieke ontwikkelingen te ontdekken zijn en dat de kwaliteit op zijn minst dik voldoende is, maar vaker nog goed tot geweldig. Ook Frontschwein, album nummer dertien van de Zweedse blackmetallers, bevat weer veel materiaal om je vingers bij af te likken.
Marduk heeft een reputatie wat betreft snelheid, en gitarist en songschrijver Morgan Håkansson blijkt op op de eerste Mardukplaat na zijn veertigste verjaardag nog soepel genoeg in pols en handen te zijn voor velocissimo tempo's. 'Frontschwein' en 'Afrika' laten dat al horen, maar de overtreffende trap is albumfinale 'Thousand-Fold Death'. En dat is niet een oefening in raggen; Håkansson stopt het hele nummer vol met van die triomfantelijke "de gouden feniks verrijst uit de puinhopen"-riffs waar ook Anaal Nathrakh zo dol op is. Ondertussen spuugt zanger Mortuus, indachtig het militaire thema van Frontschwein, lettergrepen uit als een mitrailleur en weet nieuwe drummer Fredrik Widigs op het idiote tempo nog iets van een losse groove in zijn spel te leggen. En bassist Devo? Tsja, basgitaar en black metal: het is geen ideale combinatie. Maar Devo heeft de plaat wel geweldig geproduceerd.
Maar hoewel snelheid het handelsmerk is van de band, zijn de midtempotracks vaak de beste songs op een Mardukplaat. Zo ook weer op Frontschwein. 'Wartheland' en 'Nebelwerfer' knallen er al uit, waarbij de laatstgenoemde song een ware showcase is voor Mortuus' voor een blackmetalzanger zo essentiële theatrale kwaliteiten.
Maar dé uitschieter is toch 'The Blond Beast', zo een zeldzame song waarvan je bij eerste beluistering al weet dat het een hit is. Dat komt vooral door de voor black metal zeer bijzondere catchy beat die Widigs neerlegt, die zo uit een housenummer had kunnen komen. Alleen hebben househits in de regel geen prikkeldraden tremelo picking riffs en zang die klinkt alsof het onderwerp van het nummer, Reinhard Heydrich, hem vanuit de diepste cirkel van de hel heeft ingezongen (overigens was Heydrich zoon van een componist en zelf een zeer getalenteerd muzikant, dus wie weet …)
Met Frontschwein levert Marduk een van de beste en misschien wel dé beste plaat uit zijn carrière af. Een band die nog zoveel artistiek vuur in zich heeft op de dertiende plaat is een hele grote.
http://www.kindamuzik.net/recensie/marduk/frontschwein/25864/
Meer Marduk op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marduk
Deel dit artikel: