• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Macy Gray | Big

Gladde draai naar het grote publiek.
CD, Geffen/Universal

Tekst: Atze de Vrieze

Publicatiedatum: 23 april 2007

Twee van de belangrijkste factoren in het succes van zangeres Macy Gray waren haar eigenwijsheid en haar nonchalance. Als een dronken olifant banjerde ze door een porseleinkast vol blinkende soul, r&b, pop, funk en rock.

Ze was het gekke buitenbeentje in de golf Amerikaanse neo-soul- zangeressen die zich rond de eeuwwisseling aandiende. Tussen Erykah Badu en Mary J Blige was Gray met haar maffe, raspende stem, haar scheve hoofd en haar trashy uitstraling een prettige afwisseling. Ongepolijst, prettig gestoord, anders dan anderen.

Dat is met haar vierde album wel anders. Met Big richt ze zich vol op het grote r&b-publiek. Twee jaar werkte ze aan het album, geholpen door onder meer producer Ron Fair, Will-I-Am (die een aantal tracks produceerde), NAS, Fergie en Nathalie Cole. Ze liet zich een nieuw imago aanmeten: gestileerd, hip, sexy. Nee, er wordt weinig aan het toeval overgelaten dit keer.

Het leidt logischerwijs tot het meest gladde album dat Macy Gray ooit gemaakt heeft. Ze stoeit minder met rock- en funkinvloeden en blijft meer dan ooit in de r&b/soul-hoek hangen. Erger: de weerhaakjes die Macy Grays muziek ook interessant maakten voor het Pinkpop-publiek, zijn ver weggemoffeld.

Macy Grays achteloze manier van zingen pakt met zo’n perfecte productie om twee redenen niet goed uit. Ten eerste wordt pijnlijk duidelijk hoe fantasieloos de meeste tracks muzikaal in elkaar steken. Ten tweede lijkt het nu soms alsof Macy een nummer voor de microfoon voor het eerst hoort. Niet eigenzinnig, gewoon ongeïnteresseerd.

Big heeft zijn momenten, maar niet één track is zo goed als hij zou moeten zijn. ‘Ghetto Love’ bijvoorbeeld (met een fraaie James Brown- sample) is een uptempo hitje met een clichématige tekst. Single ‘Finally Made Me Happy’ is een typisch Macy Gray anti-liefdeslied, die eigenwijs begint, maar aalglad eindigt. ‘Strange Behavior’ (over een echtpaar dat het op elkaars overlijdensverzekering gemunt heeft) heeft misschien wel het meest catchy refrein van het jaar, maar is uiteindelijk niets meer dan een niemendalletje.

Big is een richtingloze herhalingsoefening. Niks groot publiek, Big verdient het de grootste flop uit Macy Grays carrière te worden.

http://www.kindamuzik.net/recensie/macy-gray/big/15289/
Meer Macy Gray op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/macy-gray