Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Rutger Zuydervelt oftewel Machinefabriek is zoals het elke zichzelf respecterende noiseproducer betaamt een bezig baasje. Deze mini-cd is één van de twee releases die hij deze maand uitbrengt en de zoveelste in 2006. Hij bevat vijf verstilde werkjes die naar goede gewoonte in het ondoorzichtige niemandsland tussen noise, drones, ambient én stilte ronddwalen, hoewel je op Stottermuziek de noisecomponent nauwelijks terughoort. De muziek is zoals gewoonlijk van Zuydervelt alleen, behalve op 'Donderwolk', waar de krassende en onheilspellende viool van Marjolein Selen weerklinkt.
Mooi ook dat Zuydervelt er steeds weer een totaalpakket van maakt. Het hoesje is een stuk behangpapier, je krijgt er een vreemde, uit haar context gerukte foto van een auto-ongeval bij, en op een bijgevoegde sticker houdt een jeugdige knaap zich onledig met het in stukken zagen van een iBook. Mocht er overigens ooit iets foutlopen met het hoesje, dan zit er voor de knutselaar in jezelf - wel zo handig - een extra stuk behangpapier bij. Evocatieve titels als 'Fluister', 'Onweer' en 'Wintervacht' maken het plaatje vervolgens compleet.
Het fijne aan Machinefabrieks muziek is dat hij steeds weer anders klinkt maar feitelijk toch niet. Of hij zich nu te buiten gaat aan pruttelende noise, Chinese volksliederen naar zijn hand zet of herfstige impressies uit zijn pc tovert, altijd kan je uit de breekbare melancholie en uitgepuurde schoonheid wel afleiden dat het hier een werkje van Machinefabriek betreft. En hoewel het er af en toe nogal dreigend aan toe gaat, blijf je na deze veel te korte twintig minuten wonderschone pracht naar meer verlangen. Machinefabriek is pure poëzie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/machinefabriek/stottermuziek/14564/
Meer Machinefabriek op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/machinefabriek
Deel dit artikel: