Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kort voordat Lou Barlow zich opnieuw in het door J. Mascis aangemeten keurslijf hees, verscheen zijn laatste soloplaat Emoh. Dat was in 2005. Na een met twee platen gelegitimeerde comeback van Dinosaur Jr. en een reünie met Sebadoh, is er nu, met Goodnight Unknown, opnieuw een plaat van Barlow solo. Het destillaat van een lange periode van creativiteit en huisvlijt, tussen de bedrijven door.
De in 2007 verschenen ep Mirror the Eye kondigde al een kleine wending aan: was Emoh rustig en ingetogen, op de ep lag in sommige nummers het tempo ietwat hoger, bouwden de subtiele samples de spanning op en scheurden hier en daar ook enkele gitaren. In die lijn ligt ook Goodnight Unknown. Het is een plaat met zowel subtiliteiten als een voller geluid, waarbij Barlow hier en daar, met hulp van Melvinsdrummer Dale Crover, zelfs een bandgeluid creëert.
Goodnight Unknown is veelzijdig. Nergens herhaalt Barlow zich, maar toch hoor je zijn verleden door veel nummers heen. 'Sharing' raast als de ruigere dagen van Sebadoh, 'One Note Tone' past bij de lofi-traditie van Sentridoh en in 'Too Much Freedom' klinkt Barlow zoals op Emoh. Let wel: in het verleden was hij wel eens beter, maar ook Goodnight Unknown heeft enkele parels in zich.
De kracht van de plaat zit hem in de details. Sommige nummers barsten van originaliteit: een boeiend gebruik van samples (het kloppende hart in 'Faith in Your Heartbeat'), fijnzinnige begeleiding ('Take Advantage') en bloedmooie melodielijnen ('The Right'). En hoewel Barlow met succes heeft gewaakt voor een herhalingsoefening, veranderen sommige dingen nooit: de teksten zijn nog altijd goudeerlijk. Goodnight Unknown is simpelweg een mooie toevoeging aan al dat indrukwekkende wat Barlow reeds deed.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lou-barlow/goodnight-unknown/19234/
Meer Lou Barlow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lou-barlow
Deel dit artikel: